EYÜP 14:10
İnsan ise ölüp yok olur, Son soluğunu verir ve her şey biter.
--------------------
EYÜP 14:10
İnsan ise ölüp yok olur, Son soluğunu verir ve her şey biter.
--------------------
EYÜP 14:11
Suyu akıp giden göl Ya da kuruyan ırmak nasıl çöle dönerse,
EYÜP 14:12
İnsan da öyle, yatar, bir daha kalkmaz, Gökler yok oluncaya dek uyanmaz, Uyandırılmaz.
EYÜP 14:13
“Keşke beni ölüler diyarına gizlesen, Öfken geçinceye dek saklasan, Bana bir süre versen de, beni sonra anımsasan.
2.SAMUEL 14:14
Hepimizin öleceği kesin, toprağa dökülüp yeniden toplanamayan su gibiyiz. Ama Tanrı can almaz; sürgüne gönderilen kişi kendisinden uzak kalmasın diye çözüm yolları düşünür.
EYÜP 7:8
Şu anda bana bakan gözler bir daha beni görmeyecek, Senin gözlerin üzerimde olacak, Ama ben yok olacağım.
EYÜP 7:9
Bir bulutun dağılıp gitmesi gibi, Ölüler diyarına inen bir daha çıkmaz.
EYÜP 7:10
Bir daha evine dönmez, Bulunduğu yer artık onu tanımaz.
EYÜP 10:21
Dönüşü olmayan yere gitmeden önce, Karanlık ve ölüm gölgesi diyarına,
YARATILIŞ 5:24
Tanrı yolunda yürüdü, sonra ortadan kayboldu; çünkü Tanrı onu yanına almıştı.
YARATILIŞ 42:36
Yakup, “Beni çocuklarımdan yoksun bırakıyorsunuz” dedi, “Yusuf yok, Şimon yok. Şimdi de Benyamin'i götürmek istiyorsunuz. Sıkıntıyı çeken hep benim.”
2.SAMUEL 12:23
Ama çocuk öldü. Artık neden oruç tutayım? Onu geri getirebilir miyim ki? Ben onun yanına gideceğim, ama o bana geri dönmeyecek.”
EYÜP 7:21
Niçin isyanımı bağışlamaz, Suçumu affetmezsin? Çünkü yakında toprağa gireceğim, Beni çok arayacaksın, ama ben artık olmayacağım.”
MEZMURLAR 39:13
Uzaklaştır üzerimden bakışlarını, Göçüp yok olmadan mutlu olayım!”
YEŞAYA 38:11
“Yaşayanlar diyarında RAB'bi, evet, RAB'bi bir daha görmeyeceğim, Bu dünyada yaşayanlar gibi insan yüzü görmeyeceğim bir daha.
ZEKERİYA 1:5
Hani atalarınız nerede? Peygamberler de sonsuza kadar mı yaşar?
-----
EYÜP 14:7
“Oysa bir ağaç için umut vardır, Kesilse, yeniden sürgün verir, Eksilmez filizleri.
EYÜP 14:8
Kökü yerde kocasa, Kütüğü toprakta ölse bile,
EYÜP 14:9
Su kokusu alır almaz filizlenir, Bir fidan gibi dal budak salar.
EYÜP 8:17
Kökleri taş yığınına sarılır, Çakılların arasında yer aranır.
EYÜP 15:32
Gününden önce işi tamamlanacak, Dalı yeşermeyecektir.
-----
EYÜP 3:11
“Neden doğarken ölmedim, Rahimden çıkarken son soluğumu vermedim?
EYÜP 10:18
“Niçin doğmama izin verdin? Keşke ölseydim, hiçbir göz beni görmeden!
YARATILIŞ 49:33
Yakup oğullarına verdiği buyrukları bitirince, ayaklarını yatağın içine çekti, son soluğunu vererek halkına kavuştu.
EYÜP 11:20
Ama kötülerin gözlerinin feri sönecek, Kaçacak yer bulamayacaklar, Tek umutları son soluklarını vermek olacak.”
ELÇİLERİN İŞLERİ 5:10
Kadın o anda Petrus'un ayakları dibine yıkılıp can verdi. İçeri giren gençler onu ölmüş buldular, onu da dışarı taşıyarak kocasının yanına gömdüler.
EYÜP 13:19
Kim suçlayacak beni? Biri varsa susar, son soluğumu veririm.
MATTA 27:50
İsa, yüksek sesle bir kez daha bağırdı ve ruhunu teslim etti.
-----
EYÜP 14:14
İnsan ölür de dirilir mi? Başka biri nöbetimi devralıncaya dek Savaş boyunca umutla beklerdim.
EYÜP 16:22
“Çünkü birkaç yıl sonra, Dönüşü olmayan yolculuğa çıkacağım.
-----
MISIR'DAN ÇIKIŞ 17:13
Böylece Yeşu Amalek ordusunu yenip kılıçtan geçirdi.
-----
VAİZ 12:5
Dahası yüksek yerden, Sokaktaki tehlikelerden korkacaklar; Badem ağacı çiçek açacak, Çekirge ağırlaşacak, Tutku zayıflayacak. Çünkü insan sonsuzluk evine gidecek, Yas tutanlar sokakta dolaşacak.
EYÜP 20:7
Sonsuza dek yok olacak, kendi pisliği gibi; Onu görmüş olanlar, ‘Nerede o?’ diyecekler.
EYÜP 24:24
Kısa süre yükselir, sonra yok olurlar, Düşerler, tıpkı ötekiler gibi alınıp götürülür, Başak başı gibi kesilirler.’
EYÜP 27:19
Zengin olarak yatar, ama bu öyle sürmez, Gözlerini açtığında hepsi yok olup gitmiştir.
MEZMURLAR 37:10
Yakında kötünün sonu gelecek, Yerini arasan da bulunmayacak.
MEZMURLAR 90:10
Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
MEZMURLAR 103:16
Rüzgar üzerine esince yok olur gider, Bulunduğu yer onu tanımaz.
MEZMURLAR 104:29
Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar, Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.
VAİZ 12:7
Toprak geldiği yere dönmeden, Ruh onu veren Tanrı'ya dönmeden, Seni yaratanı anımsa.
LUKA 12:20
“Ama Tanrı ona, ‘Ey akılsız!’ dedi. ‘Bu gece canın senden istenecek. Biriktirdiğin bu şeyler kime kalacak?’
-----
MEZMURLAR 6:5
Çünkü ölüler arasında kimse seni anmaz, Kim şükür sunar sana ölüler diyarından?
MEZMURLAR 88:12
Karanlıklarda harikaların, Unutulmuşluk diyarında doğruluğun bilinir mi?
VAİZ 9:5
Çünkü yaşayanlar öleceğini biliyor, Ama ölüler hiçbir şey bilmiyor. Onlar için artık ödül yoktur, Anıları bile unutulmuştur.
VAİZ 9:10
Çalışmak için eline ne geçerse, var gücünle çalış. Çünkü gitmekte olduğun ölüler diyarında iş, tasarı, bilgi ve bilgelik yoktur.
YEŞAYA 38:18
Çünkü ölüler diyarı sana şükredemez, Ölüm övgüler sunmaz sana. Ölüm çukuruna inenler senin sadakatine umut bağlayamaz.
-----
LUKA 16:27
“Zengin adam şöyle dedi: ‘Öyleyse baba, sana rica ederim, Lazar'ı babamın evine gönder.
LUKA 16:28
Çünkü beş kardeşim var. Lazar onları uyarsın ki, onlar da bu ıstırap yerine düşmesinler.’
Kamu malı