EYÜP 10:18
“Niçin doğmama izin verdin? Keşke ölseydim, hiçbir göz beni görmeden!
--------------------
EYÜP 10:18
“Niçin doğmama izin verdin? Keşke ölseydim, hiçbir göz beni görmeden!
--------------------
EYÜP 10:19
Hiç var olmamış olurdum, Rahimden mezara taşınırdım.
EYÜP 14:10
İnsan ise ölüp yok olur, Son soluğunu verir ve her şey biter.
EYÜP 11:20
Ama kötülerin gözlerinin feri sönecek, Kaçacak yer bulamayacaklar, Tek umutları son soluklarını vermek olacak.”
EYÜP 6:9
Kerem edip beni ezse, Elini çabuk tutup yaşam bağımı kesse!
EYÜP 7:15
Öyle ki, boğulmayı, Ölmeyi şu yaşama yeğliyorum.
-----
EYÜP 10:20
Birkaç günlük ömrüm kalmadı mı? Beni rahat bırak da biraz yüzüm gülsün;
EYÜP 10:21
Dönüşü olmayan yere gitmeden önce, Karanlık ve ölüm gölgesi diyarına,
EYÜP 10:22
Zifiri karanlık diyarına, Ölüm gölgesi, kargaşa diyarına, Aydınlığın karanlığı andırdığı yere.”
-----
EYÜP 3:10
Çünkü sıkıntı yüzü görmemem için Anamın rahminin kapılarını üstüme kapamadı.
EYÜP 3:11
“Neden doğarken ölmedim, Rahimden çıkarken son soluğumu vermedim?
YEREMYA 20:17
Çünkü beni annemin rahminde öldürmedi; Annem mezarım olur, Rahmi hep gebe kalırdı.
YEREMYA 20:18
Neden ana rahminden çıktım? Dert, üzüntü görmek, Ömrümü utanç içinde geçirmek için mi?
EYÜP 3:3
“Doğduğum gün yok olsun, ‘Bir oğul doğdu’ denen gece yok olsun!
MEZMURLAR 22:9
Oysa beni ana rahminden çıkaran, Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.
YEREMYA 15:10
Vay başıma! Herkesle çekişip davacı olayım diye Doğurmuşsun beni, ey annem! Ne ödünç aldım, ne de verdim, Yine de herkes lanet okuyor bana.
EYÜP 13:19
Kim suçlayacak beni? Biri varsa susar, son soluğumu veririm.
YEREMYA 20:14
Lanet olsun doğduğum güne! Kutlu olmasın annemin beni doğurduğu gün!
YEREMYA 20:15
“Bir oğlun oldu!” diyerek babama haber getiren, Onu sevince boğan adama lanet olsun!
-----
VAİZ 6:3
Bir adam yüz çocuk babası olup uzun yıllar yaşamış, ama uzun ömrüne karşılık, zenginliğin tadını çıkaramamış, bir mezara bile gömülmemişse, düşük çocuk ondan iyidir derim.
VAİZ 6:4
Çünkü düşük çocuk boş yere doğuyor, karanlık içinde geçip gidiyor, adı karanlığa gömülüyor.
VAİZ 6:5
Ne güneş yüzü görüyor, ne de bir şey tanıyor. Öbür adam iki kez biner yıl yaşasa bile mutluluk duymaz, düşük çocuk ondan rahattır. Hepsi aynı yere gitmiyor mu?
EYÜP 3:13
Çünkü şimdi huzur içinde yatmış, Uyuyup dinlenmiş olurdum;
EYÜP 3:16
Neden düşük bir çocuk gibi, Gün yüzü görmemiş yavrular gibi toprağa gömülmedim?
Kamu malı