1.SAMUEL 30:6
Davut büyük sıkıntı içindeydi. Çünkü herkes oğulları, kızları için acı çekiyor ve, “Davut'u taşlayalım” diyordu. Ama Davut, Tanrısı RAB'de güç bularak,
--------------------
1.SAMUEL 30:6
Davut büyük sıkıntı içindeydi. Çünkü herkes oğulları, kızları için acı çekiyor ve, “Davut'u taşlayalım” diyordu. Ama Davut, Tanrısı RAB'de güç bularak,
--------------------
1.SAMUEL 30:1
Davut'la adamları üçüncü gün Ziklak Kenti'ne vardılar. Bu arada Amalekliler Negev bölgesiyle Ziklak'a baskın yapmış, Ziklak Kenti'ni yakıp yıkmışlardı.
1.SAMUEL 30:2
Kimseyi öldürmemişlerdi, ama kadınlarla orada yaşayan genç, yaşlı herkesi tutsak etmişlerdi. Sonra onları da yanlarına alıp yollarına gitmişlerdi.
1.SAMUEL 30:3
Davut'la adamları oraya varınca kentin ateşe verildiğini, karılarının, oğullarının, kızlarının tutsak alındığını anladılar.
1.SAMUEL 30:4
Güçleri tükeninceye dek hıçkıra hıçkıra ağladılar.
1.SAMUEL 30:5
Davut'un iki karısı, Yizreelli Ahinoam ile Karmelli Naval'ın dulu Avigayil de tutsak edilmişti.
1.SAMUEL 30:6
Davut büyük sıkıntı içindeydi. Çünkü herkes oğulları, kızları için acı çekiyor ve, “Davut'u taşlayalım” diyordu. Ama Davut, Tanrısı RAB'de güç bularak,
1.SAMUEL 30:7
Ahimelek oğlu Kâhin Aviyatar'a, “Bana efodu getir” dedi. Aviyatar efodu getirdi.
1.SAMUEL 30:8
Davut RAB'be danışarak, “Bu akıncıların ardına düşersem, onlara yetişir miyim?” diye sordu. RAB, “Artlarına düş, kesinlikle onlara yetişip tutsakları kurtaracaksın” diye yanıtladı.
1.SAMUEL 30:9
Bunun üzerine Davut yanındaki altı yüz kişiyle yola çıktı. Besor Vadisi'ne geldiler. Vadiyi geçemeyecek kadar bitkin düşen iki yüz kişi orada kaldı. Davut dört yüz kişiyle akıncıları kovalamayı sürdürdü.
1.SAMUEL 30:23
Ama Davut, “Hayır, kardeşlerim!” dedi, “RAB'bin bize verdikleri konusunda böyle davranamayız! O bizi korudu ve bize saldıran akıncıları elimize teslim etti.
-----
MISIR'DAN ÇIKIŞ 17:4
Musa, “Bu halka ne yapayım?” diye RAB'be feryat etti, “Neredeyse beni taşlayacaklar.”
ÇÖLDE SAYIM 14:10
Topluluk onları taşa tutmayı düşünürken, ansızın RAB'bin görkemi Buluşma Çadırı'nda bütün İsrail halkına göründü.
YUHANNA 8:59
O zaman İsa'yı taşlamak için yerden taş aldılar, ama O gizlenip tapınaktan çıktı.
YUHANNA 10:31
Yahudi yetkililer O'nu taşlamak için yerden yine taş aldılar.
ELÇİLERİN İŞLERİ 7:52
Atalarınız peygamberlerin hangisine zulmetmediler ki? Adil Olan'ın geleceğini önceden bildirenleri de öldürdüler. Melekler aracılığıyla buyrulan Yasa'yı alıp da buna uymayan sizler, şimdi de Adil Olan'a ihanet edip O'nu katlettiniz!”
ELÇİLERİN İŞLERİ 7:59
İstefanos taş yağmuru altında, “Rab İsa, ruhumu al!” diye yakarıyordu.
-----
MEZMURLAR 56:3
Sana güvenirim korktuğum zaman.
MEZMURLAR 56:4
Tanrı'ya, sözünü övdüğüm Tanrı'ya Güvenirim ben, korkmam. İnsan bana ne yapabilir?
EFESLİLER 6:10
Son olarak Rab'de, O'nun üstün gücüyle güçlenin.
1.SAMUEL 1:18
Hanna, “Senin gözünde lütuf bulayım” deyip yoluna gitti. Sonra yemek yedi. Artık üzgün değildi.
2.TARİHLER 20:3
Korkuya kapılan Yehoşafat RAB'be danışmaya karar verdi ve bütün Yahuda'da oruç ilan etti.
MEZMURLAR 21:7
Çünkü kral RAB'be güvenir, Yüceler Yücesi'nin sevgisi sayesinde sarsılmaz.
MEZMURLAR 138:3
Seslendiğim gün bana yanıt verdin, İçime güç koydun, beni yüreklendirdin.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 14:26
RAB'den korkan tam güvenliktedir, RAB onun çocuklarına da sığınak olacaktır.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 18:10
RAB'bin adı güçlü kuledir, Ona sığınan doğru kişi için korunaktır.
FİLİPİLİLER 4:6
Hiç kaygılanmayın; her konudaki dileklerinizi, Tanrı'ya dua edip yalvararak şükranla bildirin.
İBRANİLER 13:5
Yaşayışınız para sevgisinden uzak olsun. Sahip olduklarınızla yetinin. Çünkü Tanrı şöyle dedi: “Seni asla terk etmeyeceğim, Seni asla yüzüstü bırakmayacağım.”
-----
MEZMURLAR 43:5
Neden üzgünsün, ey gönlüm, Neden içim huzursuz? Tanrı'ya umut bağla, Çünkü O'na yine övgüler sunacağım; O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.
MEZMURLAR 42:5
Neden üzgünsün, ey gönlüm, Neden içim huzursuz? Tanrı'ya umut bağla, Çünkü O'na yine övgüler sunacağım; O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.
MEZMURLAR 42:11
Neden üzgünsün, ey gönlüm, Neden içim huzursuz? Tanrı'ya umut bağla, Çünkü O'na yine övgüler sunacağım; O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.
MEZMURLAR 77:10
Sonra kendi kendime, “İşte benim derdim bu!” dedim, “Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.”
MEZMURLAR 77:11
RAB'bin işlerini anacağım, Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.
AĞITLAR 3:24
“Benim payıma düşen RAB'dir” diyor canım, “Bu yüzden O'na umut bağlıyorum.”
AĞITLAR 3:25
RAB kendisini bekleyenler, O'nu arayan canlar için iyidir.
AĞITLAR 3:26
RAB'bin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.
MEZMURLAR 20:7
Bazıları savaş arabalarına, Bazıları atlarına güvenir, Bizse Tanrımız RAB'bin adına güveniriz.
MEZMURLAR 27:13
Yaşam diyarında RAB'bin iyiliğini göreceğimden kuşkum yok.
MEZMURLAR 27:14
Umudunu RAB'be bağla, Güçlü ve yürekli ol; Umudunu RAB'be bağla!
MEZMURLAR 31:24
Ey RAB'be umut bağlayanlar, Güçlü ve yürekli olun!
MEZMURLAR 33:18
Ama RAB'bin gözü kendisinden korkanların, Sevgisine umut bağlayanların üzerindedir;
AĞITLAR 3:21
Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:
-----
1.SAMUEL 1:10
Hanna, gönlü buruk, acı acı ağlayarak RAB'be yakardı
1.SAMUEL 22:2
Sıkıntısı, borcu, hoşnutsuzluğu olan herkes Davut'un çevresinde toplandı. Davut sayısı dört yüze varan bu adamlara önderlik yaptı.
2.SAMUEL 17:8
“Baban Davut'la adamlarının güçlü savaşçılar olduklarını biliyorsun. Kırda yavrularından yoksun bırakılmış bir ayı gibi öfkeliler. Baban deneyimli bir savaşçıdır, geceyi askerlerle geçirmez.
HÂKİMLER 18:25
“Kes sesini!” dediler, “Yoksa öfkeli adamlarımız saldırıp seni de, aileni de öldürür.”
2.KRALLAR 4:27
Kadın dağa çıkıp Tanrı adamının yanına varınca, onun ayaklarına sarıldı. Gehazi kadını uzaklaştırmak istediyse de Tanrı adamı, “Kadını rahat bırak!” dedi, “Çünkü acı çekiyor. RAB bunun nedenini benden gizledi, açıklamadı.”
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 31:6
İçkiyi çaresize, Şarabı kaygı çekene verin.
-----
HABAKKUK 3:17
Tomurcuklanmasa incir ağaçları, Asmalar üzüm vermese, Boşa gitse de zeytine verilen emek, Tarlalar ürün vermese de, Boşalsa da davar ağılları, Sığır kalmasa da ahırlarda,
-----
HABAKKUK 3:18
Ben yine RAB sayesinde sevineceğim, Kurtuluşumun Tanrısı sayesinde sevinçten coşacağım.
-----
2.KORİNTLİLER 4:8
Her yönden sıkıştırılmışız, ama ezilmiş değiliz. Şaşırmışız, ama çaresiz değiliz.
2.KORİNTLİLER 1:8
Kardeşlerim, Asya İli'nde* çektiğimiz sıkıntılardan habersiz kalmanızı istemiyoruz. Dayanabileceğimizden çok ağır bir yük altındaydık. Öyle ki, yaşamaktan bile umudumuzu kesmiştik.
2.KORİNTLİLER 1:9
Ölüme mahkûm olduğumuzu içimizde hissettik. Ama bu, kendimize değil, ölüleri dirilten Tanrı'ya güvenmemiz için oldu.
2.KORİNTLİLER 1:10
Tanrı bizi böylesine büyük bir ölüm tehlikesinden kurtardı; daha da kurtaracaktır. Umudumuzu O'na bağladık. Siz de dualarınızla bize yardım ettikçe, bizi yine kurtaracaktır. Öyle ki, birçok kişinin dualarıyla bize sağlanan lütuftan ötürü birçoklarının ağzından bizim için şükranlar sunulsun.
2.KORİNTLİLER 7:5
Makedonya'ya geldiğimizde de hiç rahat yüzü görmedik. Her bakımdan sıkıntı çekiyorduk. Dışarıda kavgalar, yüreğimizde korkular vardı.
2.KORİNTLİLER 7:6
Ama yüreği ezik olanları teselli eden Tanrı, Titus'un yanımıza gelişiyle –yalnız gelişiyle değil, sizden aldığı teselliyle de– bizi teselli etti. Titus beni özlediğinizi, benim için üzülüp gayret ettiğinizi bize anlatınca sevincim bir kat daha arttı.
1.SAMUEL 17:37
Beni aslanın, ayının pençesinden kurtaran RAB, bu Filistli'nin elinden de kurtaracaktır.” Saul, “Öyleyse git, RAB seninle birlikte olsun” dedi.
-----
YARATILIŞ 32:7
Yakup çok korktu, sıkıldı. Yanındaki adamları, davarları, sığırları, develeri iki gruba ayırdı.
YARATILIŞ 32:9
Sonra şöyle dua etti: “Ey atam İbrahim'in, babam İshak'ın Tanrısı RAB! Bana, ‘Ülkene, akrabalarının yanına dön, seni başarılı kılacağım’ diye söz verdin.
YARATILIŞ 32:10
Bana gösterdiğin bunca iyiliğe, güvene layık değilim. Şeria Irmağı'nı geçtiğimde değneğimden başka bir şeyim yoktu. Şimdi iki orduyla döndüm.
YARATILIŞ 32:11
Yalvarırım, beni ağabeyim Esav'dan koru. Gelip bana, çocuklarla annelerine saldırmasından korkuyorum.
YARATILIŞ 32:28
Adam, “Artık sana Yakup değil, İsrail denecek” dedi, “Çünkü Tanrı'yla, insanlarla güreşip yendin.”
MEZMURLAR 18:6
Sıkıntı içinde RAB'be yakardım, Yardıma çağırdım Tanrım'ı. Tapınağından sesimi duydu, Haykırışım kulaklarına ulaştı.
MEZMURLAR 34:6
Bu mazlum yakardı, RAB duydu, Bütün sıkıntılarından kurtardı onu.
MEZMURLAR 55:4
Yüreğim sızlıyor içimde, Ölüm dehşeti çöktü üzerime.
MEZMURLAR 55:5
Korku ve titreme sardı beni, Ürperti kapladı içimi.
MEZMURLAR 116:3
Ölüm iplerine dolaşmıştım, Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm.
MEZMURLAR 116:4
O zaman RAB'bi adıyla çağırdım, “Aman, ya RAB, kurtar canımı!” dedim.
MEZMURLAR 120:1
Sıkıntıya düşünce RAB'be seslendim; Yanıtladı beni.
MEZMURLAR 142:2
Önüne döküyorum yakınmalarımı, Önünde anlatıyorum sıkıntılarımı.
MEZMURLAR 142:3
Bunalıma düştüğümde, Gideceğim yolu sen bilirsin. Tuzak kurdular yürüdüğüm yola.
MARKOS 14:33
Petrus'u, Yakup'u ve Yuhanna'yı yanına aldı. Hüzünlenmeye ve ağır bir sıkıntı duymaya başlamıştı.
-----
HÂKİMLER 20:22
Ama İsrailliler birbirlerini yüreklendirerek önceki gün savaş düzenine girdikleri yerde mevzilendiler.
-----
HÂKİMLER 10:9
Ammonlular Yahuda, Benyamin ve Efrayim oymaklarıyla savaşmak için Şeria Irmağı'nın ötesine geçtiler. İsrail büyük sıkıntı içindeydi.
-----
MEZMURLAR 34:4
RAB'be yöneldim, yanıt verdi bana, Bütün korkularımdan kurtardı beni.
MARKOS 14:34
Onlara, “Ölesiye kederliyim” dedi. “Burada kalın, uyanık durun.”
Kamu malı