YARATILIŞ 27:2
İshak, “Artık yaşlandım” dedi, “Ne zaman öleceğimi bilmiyorum.
--------------------
YARATILIŞ 27:2
İshak, “Artık yaşlandım” dedi, “Ne zaman öleceğimi bilmiyorum.
--------------------
YARATILIŞ 27:1
İshak yaşlanmış, gözleri görmez olmuştu. Büyük oğlu Esav'ı çağırıp, “Oğlum!” dedi. Esav, “Efendim!” diye yanıtladı.
YARATILIŞ 27:2
İshak, “Artık yaşlandım” dedi, “Ne zaman öleceğimi bilmiyorum.
YARATILIŞ 27:3
Silahlarını –ok kılıfını, yayını– al, kırlara çıkıp benim için bir hayvan avla.
YARATILIŞ 27:4
Sevdiğim lezzetli bir yemek yap, bana getir yiyeyim. Ölmeden önce seni kutsayayım.”
YARATILIŞ 48:21
İsrail Yusuf'a, “Ben ölmek üzereyim” dedi, “Tanrı sizinle olacak. Sizi atalarınızın toprağına geri götürecek.
-----
YARATILIŞ 27:41
Babası Yakup'u kutsadığı için Esav kardeşi Yakup'a kin bağladı. “Nasıl olsa babamın ölümü yaklaştı” diye düşünüyordu, “O zaman kardeşim Yakup'u öldürürüm.”
YARATILIŞ 35:28
İshak yüz seksen yıl yaşadı.
YARATILIŞ 35:29
Kocamış, yaşama doymuş olarak son soluğunu verdi. Ölüp halkına kavuştu. Oğulları Esav'la Yakup onu gömdüler.
YARATILIŞ 25:8
Kocamış, yaşama doymuş, iyice yaşlanmış olarak son soluğunu verdi. Ölüp atalarına kavuştu.
YARATILIŞ 49:33
Yakup oğullarına verdiği buyrukları bitirince, ayaklarını yatağın içine çekti, son soluğunu vererek halkına kavuştu.
-----
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 27:1
Seni kendi ağzın değil, başkaları övsün, Kendi dudakların değil, yabancı övsün.
-----
Kamu malı