ELÇİLERİN İŞLERİ 21

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:1  
Onlardan ayrılınca denize açılıp doğru İstanköy'e gittik. Ertesi gün Rodos'a, oradan da Patara'ya geçtik.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:2  
Fenike'ye gidecek bir gemi bulduk, buna binip denize açıldık.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:3  
Kıbrıs'ı görünce güneyinden geçerek Suriye'ye yöneldik ve Sur Kenti'nde karaya çıktık. Gemi, yükünü orada boşaltacaktı.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:4  
İsa'nın oradaki öğrencilerini arayıp bulduk ve yanlarında bir hafta kaldık. Öğrenciler Ruh'un yönlendirmesiyle Pavlus'u Yeruşalim'e gitmemesi için uyardılar.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:5  
Günümüz dolunca kentten ayrılıp yolumuza devam ettik. İmanlıların hepsi, eşleri ve çocuklarıyla birlikte bizi kentin dışına kadar geçirdiler. Deniz kıyısında diz çöküp dua ettik.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:6  
Birbirimizle vedalaştıktan sonra biz gemiye bindik, onlar da evlerine döndüler.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:7  
Sur'dan deniz yolculuğumuza devam ederek Batlamya Kenti'ne geldik. Oradaki kardeşleri ziyaret edip bir gün yanlarında kaldık.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:8  
Ertesi gün ayrılıp Sezariye'ye geldik. Yediler'den biri olan müjdeci Filipus'un evine giderek onun yanında kaldık.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:9  
Bu adamın peygamberlik eden, evlenmemiş dört kızı vardı.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:10  
Oraya varışımızdan birkaç gün sonra Yahudiye'den Hagavos adlı bir peygamber geldi.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:11  
Bu adam bize yaklaşıp Pavlus'un kuşağını aldı, bununla kendi ellerini ayaklarını bağlayarak dedi ki, “Kutsal Ruh şöyle diyor: ‘Yahudiler, bu kuşağın sahibini Yeruşalim'de böyle bağlayıp öteki uluslara teslim edecekler.’ ”

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:12  
Bu sözleri duyunca hem bizler hem de oralılar Yeruşalim'e gitmemesi için Pavlus'a yalvardık.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:13  
Bunun üzerine Pavlus şöyle karşılık verdi: “Ne yapıyorsunuz, ne diye ağlayıp yüreğimi sızlatıyorsunuz? Ben Rab İsa'nın adı uğruna Yeruşalim'de yalnız bağlanmaya değil, ölmeye de hazırım.”

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:14  
Pavlus'u ikna edemeyince, “Rab'bin istediği olsun” diyerek sustuk.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:15  
Bir süre sonra hazırlığımızı yapıp Yeruşalim'e doğru yola çıktık.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:16  
Sezariye'deki öğrencilerden bazıları da bizimle birlikte geldiler. Bizi, evinde kalacağımız adama, eski öğrencilerden Kıbrıslı Minason'a götürdüler.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:17  
Yeruşalim'e vardığımız zaman kardeşler bizi sevinçle karşıladılar.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:18  
Ertesi gün Pavlus'la birlikte Yakup'u görmeye gittik. İhtiyarların hepsi orada toplanmıştı.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:19  
Pavlus, onların hal hatırını sorduktan sonra, hizmetinin aracılığıyla Tanrı'nın öteki uluslar arasında yaptıklarını teker teker anlattı.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:20  
Bunları işitince Tanrı'yı yücelttiler. Pavlus'a, “Görüyorsun kardeş, Yahudiler arasında binlerce imanlı var ve hepsi Kutsal Yasa'nın candan savunucusudur” dediler.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:21  
“Ne var ki, duyduklarına göre sen öteki uluslar arasında yaşayan bütün Yahudiler'e, çocuklarını sünnet etmemelerini, törelerimize uymamalarını söylüyor, Musa'nın Yasası'na sırt çevirmeleri gerektiğini öğretiyormuşsun.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:22  
Şimdi ne yapmalı? Senin buraya geldiğini mutlaka duyacaklar.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:23  
Bunun için sana dediğimizi yap. Aramızda adak adamış dört kişi var.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:24  
Bunları yanına al, kendileriyle birlikte arınma törenine katıl. Başlarını tıraş edebilmeleri için kurban masraflarını sen öde. Böylelikle herkes, seninle ilgili duyduklarının asılsız olduğunu, senin de Kutsal Yasa'ya uygun olarak yaşadığını anlasın.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:25  
Öteki uluslardan olan imanlılara gelince, biz onlara, putlara sunulan kurbanların etinden, kandan, boğularak öldürülen hayvanlardan ve fuhuştan sakınmalarını öngören kararımızı yazmıştık.”

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:26  
Bunun üzerine Pavlus o dört kişiyi yanına aldı, ertesi gün onlarla birlikte arınma törenine katıldı. Sonra tapınağa girerek arınma günlerinin ne zaman tamamlanacağını, her birinin adına ne zaman kurban sunulacağını bildirdi.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:27  
Yedi günlük süre bitmek üzereydi. Asya İli'nden* bazı Yahudiler Pavlus'u tapınakta görünce bütün kalabalığı kışkırtarak onu yakaladılar.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:28  
“Ey İsrailliler, yardım edin!” diye bağırdılar. “Her yerde herkese, halkımıza, Kutsal Yasa'ya ve bu kutsal yere karşı öğretiler yayan adam budur. Üstelik tapınağa bazı Grekler'i sokarak bu kutsal yeri kirletti.”

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:29  
Bu Yahudiler, daha önce kentte Pavlus'un yanında gördükleri Efesli Trofimos'un, Pavlus tarafından tapınağa sokulduğunu sanıyorlardı.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:30  
Bütün kent ayağa kalkmıştı. Her taraftan koşuşup gelen halk Pavlus'u tutup tapınaktan dışarı sürükledi. Arkasından tapınağın kapıları hemen kapatıldı.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:31  
Onlar Pavlus'u öldürmeye çalışırken, bütün Yeruşalim'in karıştığı haberi Roma taburunun komutanına ulaştı.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:32  
Komutan hemen yüzbaşılarla askerleri yanına alarak kalabalığın olduğu yere koştu. Komutanla askerleri gören halk Pavlus'u dövmeyi bıraktı.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:33  
O zaman komutan yaklaşıp Pavlus'u yakaladı, çift zincirle bağlanması için buyruk verdi. Sonra, “Kimdir bu adam, ne yaptı?” diye sordu.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:34  
Kalabalıktakilerin her biri ayrı bir şey bağırıyordu. Kargaşalıktan ötürü kesin bilgi edinemeyen komutan, Pavlus'un kaleye götürülmesini buyurdu.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:35  
Pavlus merdivenlere geldiğinde kalabalık öylesine azmıştı ki, askerler onu taşımak zorunda kaldılar.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:36  
Kalabalık, “Öldürün onu!” diye bağırarak onları izliyordu.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:37  
Kaleden içeri girmek üzereyken Pavlus komutana, “Sana bir şey söyleyebilir miyim?” dedi. Komutan, “Grekçe biliyor musun?” dedi.

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:38  
“Sen bundan bir süre önce bir ayaklanma başlatıp dört bin tedhişçiyi çöle götüren Mısırlı değil misin?”

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:39  
Pavlus, “Ben Kilikya'dan Tarsuslu bir Yahudi, hiç de önemsiz olmayan bir kentin vatandaşıyım” dedi. “Rica ederim, halka birkaç söz söylememe izin ver.”

ELÇİLERİN İŞLERİ 21:40  
Komutanın izin vermesi üzerine Pavlus merdivende dikilip eliyle halka bir işaret yaptı. Derin bir sessizlik olunca, İbrani dilinde konuşmaya başladı.


Kamu malı