LUKA 22:1 ←
Fısıh denilen Mayasız Ekmek Bayramı yaklaşmıştı.
LUKA 22:2 ←
Başkâhinlerle din bilginleri İsa'yı ortadan kaldırmak için bir yol arıyor, ama halktan korkuyorlardı.
LUKA 22:3 ←
Şeytan, Onikiler'den* biri olup İskariot diye adlandırılan Yahuda'nın yüreğine girdi.
LUKA 22:4 ←
Yahuda gitti, başkâhinler ve tapınak koruyucularının komutanlarıyla İsa'yı nasıl ele verebileceğini görüştü.
LUKA 22:5 ←
Onlar buna sevindiler ve kendisine para vermeye razı oldular.
LUKA 22:6 ←
Bunu kabul eden Yahuda, kalabalığın olmadığı bir zamanda İsa'yı ele vermek için fırsat kollamaya başladı.
LUKA 22:7 ←
Fısıh kurbanının kesilmesi gereken Mayasız Ekmek Günü geldi.
LUKA 22:8 ←
İsa, Petrus'la Yuhanna'yı, “Gidin, Fısıh yemeğini yiyebilmemiz için hazırlık yapın” diyerek önden gönderdi.
LUKA 22:9 ←
O'na, “Nerede hazırlık yapmamızı istersin?” diye sordular.
LUKA 22:10 ←
İsa onlara, “Bakın” dedi, “Kente girdiğinizde karşınıza su testisi taşıyan bir adam çıkacak. Adamı, gideceği eve kadar izleyin ve evin sahibine şöyle deyin: ‘Öğretmen, öğrencilerimle birlikte Fısıh yemeğini yiyeceğim konuk odası nerede? diye soruyor.’
LUKA 22:12 ←
Ev sahibi size üst katta, döşenmiş büyük bir oda gösterecek. Orada hazırlık yapın.”
LUKA 22:13 ←
Onlar da gittiler, her şeyi İsa'nın kendilerine söylediği gibi buldular ve Fısıh yemeği için hazırlık yaptılar.
LUKA 22:14 ←
Yemek saati gelince İsa, elçileriyle birlikte sofraya oturdu ve onlara şöyle dedi: “Ben acı çekmeden önce bu Fısıh yemeğini sizinle birlikte yemeyi çok arzulamıştım.
LUKA 22:16 ←
Size şunu söyleyeyim, Fısıh yemeğini, Tanrı'nın Egemenliği'nde yetkinliğe erişeceği zamana dek, bir daha yemeyeceğim.”
LUKA 22:17 ←
Sonra kâseyi alarak şükretti ve, “Bunu alın, aranızda paylaşın” dedi.
LUKA 22:18 ←
“Size şunu söyleyeyim, Tanrı'nın Egemenliği gelene dek, asmanın ürününden bir daha içmeyeceğim.”
LUKA 22:19 ←
Sonra eline ekmek aldı, şükredip ekmeği böldü ve onlara verdi. “Bu sizin uğrunuza feda edilen bedenimdir. Beni anmak için böyle yapın” dedi.
LUKA 22:20 ←
Aynı şekilde, yemekten sonra kâseyi alıp şöyle dedi: “Bu kâse, sizin uğrunuza akıtılan kanımla gerçekleşen yeni antlaşmadır.
LUKA 22:21 ←
Ama bana ihanet edecek kişinin eli şu anda benimkiyle birlikte sofradadır.
LUKA 22:22 ←
İnsanoğlu, belirlenmiş olan yoldan gidiyor. Ama O'na ihanet eden adamın vay haline!”
LUKA 22:23 ←
Elçiler, aralarında bunu kimin yapabileceğini tartışmaya başladılar.
LUKA 22:24 ←
Ayrıca aralarında hangisinin en üstün sayılacağı konusunda bir çekişme oldu.
LUKA 22:25 ←
İsa onlara, “Ulusların kralları, kendi uluslarına egemen kesilirler. İleri gelenleri de kendilerine iyiliksever unvanını yakıştırırlar” dedi.
LUKA 22:26 ←
“Ama siz böyle olmayacaksınız. Aranızda en büyük olan, en küçük gibi olsun; yöneten, hizmet eden gibi olsun.
LUKA 22:27 ←
Hangisi daha büyük, sofrada oturan mı, hizmet eden mi? Sofrada oturan değil mi? Oysa ben aranızda hizmet eden biri gibi oldum.
LUKA 22:28 ←
Denendiğim zamanlar benimle birlikte dayanmış olanlar sizlersiniz.
LUKA 22:29 ←
Babam bana nasıl bir egemenlik verdiyse, ben de size bir egemenlik veriyorum.
LUKA 22:30 ←
Öyle ki, egemenliğimde benim soframda yiyip içesiniz ve tahtta oturarak İsrail'in on iki oymağını yargılayasınız.
LUKA 22:31 ←
“Simun, Simun, Şeytan sizleri buğday gibi kalburdan geçirmek için izin almıştır.
LUKA 22:32 ←
Ama ben, imanını yitirmeyesin diye senin için dua ettim. Geri döndüğün zaman kardeşlerini güçlendir.”
LUKA 22:33 ←
Simun İsa'ya, “Ya Rab, ben seninle birlikte zindana da, ölüme de gitmeye hazırım” dedi.
LUKA 22:34 ←
İsa, “Sana şunu söyleyeyim, Petrus, bu gece horoz ötmeden beni tanıdığını üç kez inkâr edeceksin” dedi.
LUKA 22:35 ←
Sonra İsa onlara, “Ben sizi kesesiz, torbasız ve çarıksız gönderdiğim zaman, herhangi bir eksiğiniz oldu mu?” diye sordu. “Hiçbir eksiğimiz olmadı” dediler.
LUKA 22:36 ←
O da onlara, “Şimdi ise kesesi olan da, torbası olan da yanına alsın” dedi. “Kılıcı olmayan, abasını satıp bir kılıç alsın.
LUKA 22:37 ←
Size şunu söyleyeyim, yazılmış olan şu sözün yaşamımda yerine gelmesi gerekiyor: ‘O, suçlularla bir sayıldı.’ Gerçekten de benimle ilgili yazılmış olanlar yerine gelmektedir.”
LUKA 22:38 ←
“Ya Rab, işte burada iki kılıç var” dediler. O da onlara, “Yeter!” dedi.
LUKA 22:39 ←
İsa dışarı çıktı, her zamanki gibi Zeytin Dağı'na gitti. Öğrenciler de O'nun ardından gittiler.
LUKA 22:40 ←
Oraya varınca İsa onlara, “Dua edin ki ayartılmayasınız” dedi.
LUKA 22:41 ←
Onlardan bir taş atımı kadar uzaklaştı ve diz çökerek şöyle dua etti: “Baba, senin isteğine uygunsa, bu kâseyi benden uzaklaştır. Yine de benim değil, senin istediğin olsun.”
LUKA 22:43 ←
Gökten bir melek İsa'ya görünerek O'nu güçlendirdi.
LUKA 22:44 ←
Derin bir acı içinde olan İsa daha hararetle dua etti. Teri, toprağa düşen kan damlalarını andırıyordu.
LUKA 22:45 ←
İsa duadan kalkıp öğrencilerin yanına dönünce onları üzüntüden uyumuş buldu.
LUKA 22:46 ←
Onlara, “Niçin uyuyorsunuz?” dedi. “Kalkıp dua edin ki ayartılmayasınız.”
LUKA 22:47 ←
İsa daha konuşurken bir kalabalık çıkageldi. Onikiler'den* biri, Yahuda adındaki kişi, kalabalığa öncülük ediyordu. İsa'yı öpmek üzere yaklaşınca İsa, “Yahuda” dedi, “İnsanoğlu'na* bir öpücükle mi ihanet ediyorsun?”
LUKA 22:49 ←
İsa'nın çevresindekiler olacakları anlayınca, “Ya Rab, kılıçla vuralım mı?” dediler.
LUKA 22:50 ←
İçlerinden biri başkâhinin kölesine vurarak sağ kulağını uçurdu.
LUKA 22:51 ←
Ama İsa, “Bırakın, yeter!” dedi, sonra kölenin kulağına dokunarak onu iyileştirdi.
LUKA 22:52 ←
İsa, üzerine yürüyen başkâhinlere, tapınak koruyucularının komutanlarına ve ileri gelenlere şöyle dedi: “Niçin bir haydutmuşum gibi kılıç ve sopalarla geldiniz?
LUKA 22:53 ←
Her gün tapınakta sizinle birlikteydim, bana el sürmediniz. Ama bu saat sizindir, karanlığın egemen olduğu saattir.”
LUKA 22:54 ←
İsa'yı tutukladılar, alıp başkâhinin evine götürdüler. Petrus onları uzaktan izliyordu.
LUKA 22:55 ←
Avlunun ortasında ateş yakıp çevresinde oturduklarında Petrus da gelip onlarla birlikte oturdu.
LUKA 22:56 ←
Bir hizmetçi kız ateşin ışığında oturan Petrus'u gördü. Onu dikkatle süzerek, “Bu da O'nunla birlikteydi” dedi.
LUKA 22:57 ←
Ama Petrus, “Ben O'nu tanımıyorum, kadın!” diye inkâr etti.
LUKA 22:58 ←
Biraz sonra onu gören başka biri, “Sen de onlardansın” dedi. Petrus, “Değilim, arkadaş!” dedi.
LUKA 22:59 ←
Yaklaşık bir saat sonra yine bir başkası ısrarla, “Gerçekten bu da O'nunla birlikteydi” dedi. “Çünkü Celileli'dir.”
LUKA 22:60 ←
Petrus, “Sen ne diyorsun be adam, anlamıyorum!” dedi. Tam o anda, Petrus daha konuşurken horoz öttü.
LUKA 22:61 ←
Rab arkasına dönüp Petrus'a baktı. O zaman Petrus, Rab'bin kendisine, “Bu gece horoz ötmeden beni üç kez inkâr edeceksin” dediğini hatırladı ve dışarı çıkıp acı acı ağladı.
LUKA 22:63 ←
İsa'yı göz altında tutan adamlar O'nunla alay ediyor, O'nu dövüyorlardı.
LUKA 22:64 ←
Gözlerini bağlayıp, “Peygamberliğini göster bakalım, sana vuran kim?” diye soruyorlardı.
LUKA 22:65 ←
Kendisine daha bir sürü küfür yağdırdılar.
LUKA 22:66 ←
Gün doğunca halkın ileri gelenleri, başkâhinler ve din bilginleri toplandılar. İsa, bunlardan oluşan Yüksek Kurul'un* önüne çıkarıldı.
LUKA 22:67 ←
O'na, “Sen Mesih isen, söyle bize” dediler. İsa onlara şöyle dedi: “Size söylesem, inanmazsınız.
LUKA 22:68 ←
Size soru sorsam, yanıt vermezsiniz.
LUKA 22:69 ←
Ne var ki, bundan böyle İnsanoğlu, kudretli Tanrı'nın sağında oturacaktır.”
LUKA 22:70 ←
Onların hepsi, “Yani, sen Tanrı'nın Oğlu musun?” diye sordular. O da onlara, “Söylediğiniz gibi, ben O'yum” dedi.
LUKA 22:71 ←
“Artık tanıklığa ne ihtiyacımız var?” dediler. “İşte kendi ağzından duyduk!”
Kamu malı