LUKA 18:35
İsa Eriha'ya yaklaşırken kör bir adam yol kenarında oturmuş dileniyordu.

--------------------

 

LUKA 18:35
İsa Eriha'ya yaklaşırken kör bir adam yol kenarında oturmuş dileniyordu.

--------------------


MARKOS 10:46
Sonra Eriha'ya geldiler. İsa, öğrencileri ve büyük bir kalabalıkla birlikte Eriha'dan ayrılırken, Timay oğlu Bartimay adında kör bir dilenci yol kenarında oturuyordu.

MARKOS 10:47
Nasıralı İsa'nın orada olduğunu duyunca, “Ey Davut Oğlu İsa, halime acı!” diye bağırmaya başladı.

MATTA 20:29
Eriha'dan ayrılırlarken büyük bir kalabalık İsa'nın ardından gitti.

MATTA 20:30
Yol kenarında oturan iki kör, İsa'nın oradan geçmekte olduğunu duyunca, “Ya Rab, ey Davut Oğlu, halimize acı!” diye bağırdılar.

LUKA 19:1
İsa Eriha'ya girdi. Kentin içinden geçiyordu.

MARKOS 10:52
İsa, “Gidebilirsin, imanın seni kurtardı” dedi. Adam o anda yeniden görmeye başladı ve yol boyunca İsa'nın ardından gitti.

LUKA 10:30
İsa şöyle yanıt verdi: “Adamın biri Yeruşalim'den Eriha'ya inerken haydutların eline düştü. Onu soyup dövdüler, yarı ölü bırakıp gittiler.

LUKA 13:22
İsa köy kent dolaşarak öğretiyor, Yeruşalim'e doğru ilerliyordu.

-----

YUHANNA 9:8
Komşuları ve onu daha önce dilenirken görenler, “Oturup dilenen adam değil mi bu?” dediler.

ELÇİLERİN İŞLERİ 3:2
O sırada, doğuştan kötürüm olan bir adam, tapınağın Güzel Kapı diye adlandırılan kapısına getiriliyordu. Tapınağa girenlerden para dilenmesi için onu her gün getirip oraya bırakırlardı.

1.SAMUEL 2:8
Düşkünü yerden kaldırır, Yoksulu çöplükten çıkarır; Soylularla oturtsun Ve kendilerine onur tahtını miras olarak bağışlasın diye. Çünkü yeryüzünün temelleri RAB'bindir, O dünyayı onların üzerine kurmuştur.

LUKA 16:20
Her tarafı yara içinde olan Lazar adında yoksul bir adam bu zenginin kapısının önüne bırakılırdı; zenginin sofrasından düşen kırıntılarla karnını doyurmaya can atardı. Bir yandan da köpekler gelip onun yaralarını yalardı.

LUKA 16:3
“Kâhya kendi kendine, ‘Ne yapacağım ben?’ dedi. ‘Efendim kâhyalığı elimden alıyor. Toprak kazmaya gücüm yetmez, dilenmekten utanırım.


Kamu malı