⇧

YEREMYA 15:17
Eğlenenlerin arasında oturmadım, Onlarla sevinip coşmadım. Elin üzerimde olduğu için Tek başıma oturdum, Çünkü beni öfkeyle doldurmuştun.

--------------------

YEREMYA 15:16
Sözlerini bulur bulmaz yuttum, Bana neşe, yüreğime sevinç oldu. Çünkü seninim ben, Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı!

YEREMYA 6:11
Bu yüzden RAB'bin öfkesiyle doluyum, Kendimi tutmaktan yoruldum. “Sokaktaki çocukların, Toplanan gençlerin üzerine boşalt öfkeni. Nasıl olsa karı da koca da, Yaşlı da yıllarca yaşamış olan da kurtulamayacak.

HEZEKİEL 1:3
Kildan ülkesinde, Kevar Irmağı kıyısında RAB Buzi oğlu Kâhin Hezekiel'e seslendi. RAB'bin eli orada onun üzerindeydi.

YEŞAYA 8:11
RAB beni halkın tuttuğu yoldan gitmeme konusunda şiddetle uyararak şöyle dedi:

HEZEKİEL 3:14
Ruh beni kaldırıp götürdü. RAB'bin güçlü eli üzerimde olduğu halde, üzüntüyle, öfkeyle gittim.

MEZMURLAR 89:7
Kutsallar topluluğunda Tanrı korku uyandırır, Çevresindekilerin hepsinden ulu ve müthiştir.

YEREMYA 20:9
“Bir daha onu anmayacak, O'nun adına konuşmayacağım” desem, Sözü kemiklerimin içine hapsedilmiş, Yüreğimde yanan bir ateş sanki. Onu içimde tutmaktan yoruldum, Yapamıyorum artık.

HEZEKİEL 3:3
Bana, “Ey insanoğlu, sana verdiğim tomarı ye, mideni onunla doldur” dedi. Bunun üzerine tomarı yedim. Bal gibi tatlı geldi bana.

-----

MEZMURLAR 1:1
Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez, Günahkârların yolunda durmaz, Alaycıların arasında oturmaz.

MEZMURLAR 26:4
Yalancılarla oturmam, İkiyüzlülerin suyuna gitmem.

MEZMURLAR 26:5
Kötülük yapanlar topluluğundan nefret ederim, Fesatçıların arasına girmem.

YARATILIŞ 49:6
Gizli tasarılarına ortak olmam, Toplantılarına katılmam. Çünkü öfkelenince adam öldürdüler, Canları istedikçe sığırları sakatladılar.

MEZMURLAR 35:16
Tanrıtanımaz, alaycı soytarılar gibi, Diş gıcırdattılar bana.

MEZMURLAR 119:115
Ey kötüler, benden uzak durun, Tanrım'ın buyruklarını yerine getireyim.

YEREMYA 16:8
“Şölen evine de gitme, onlarla oturma, yiyip içme.

2.KORİNTLİLER 6:17
Bu nedenle, “İmansızların arasından çıkıp ayrılın” diyor Rab. “Murdara* dokunmayın, Ben de sizi kabul edeceğim.”

-----

AĞITLAR 3:28
RAB insana boyunduruk takınca, İnsan tek başına oturup susmalı;

AĞITLAR 2:10
Siyon kızının ileri gelenleri suskun, yere oturmuş, Başlarına toprak saçıp çul kuşanmışlar, Yeruşalim'in erden kızları yere eğmiş başlarını.

LEVİLİLER 13:46
Hastalığı devam ettiği sürece kirli sayılacaktır, çünkü kirlenmiştir. Halktan uzak, ordugahın dışında yaşamalıdır.”

-----

YEREMYA 13:17
Ama bu uyarıyı dinlemezseniz, Gururunuz yüzünden ağlayacağım gizlice, Gözlerim acı acı gözyaşı dökecek, Gözyaşlarım sel gibi akacak. Çünkü RAB'bin sürüsü sürgüne gönderilecek.

YEREMYA 17:16
Senin hizmetinde çoban olmaktan kaçınmadım, Felaket gününü de ben istemedim. Dudaklarımdan çıkan her sözü bilirsin, ya RAB. O söz zaten senin ağzındaydı.

DANİEL 7:28
“İşte olayın gelişimi burada bitiyor. Ben Daniel'e gelince, düşüncelerim beni çok ürküttü, benzim soldu. Ama bu olayı içimde sakladım.”

-----

YEREMYA 20:14
Lanet olsun doğduğum güne! Kutlu olmasın annemin beni doğurduğu gün!

YEREMYA 20:15
“Bir oğlun oldu!” diyerek babama haber getiren, Onu sevince boğan adama lanet olsun!

YEREMYA 20:16
RAB'bin acımadan yerle bir ettiği Kentler gibi olsun o adam! Sabah feryatlar, Öğlen savaş naraları duysun!

YEREMYA 20:17
Çünkü beni annemin rahminde öldürmedi; Annem mezarım olur, Rahmi hep gebe kalırdı.

YEREMYA 20:18
Neden ana rahminden çıktım? Dert, üzüntü görmek, Ömrümü utanç içinde geçirmek için mi?

Kamu malı