EZGİLER EZGİSİ 6:1 ←
Nereye gitti sevgilin, Ey güzeller güzeli, Ne yana yöneldi? Biz de onu arayalım seninle birlikte!
EZGİLER EZGİSİ 6:2 ←
Bahçesine indi sevgilim, Güzel kokulu tarhlara, Bahçede gezinmek, zambak toplamak için.
EZGİLER EZGİSİ 6:3 ←
Ben sevgilime aitim, sevgilim de bana, Gezinip duruyor zambaklar arasında.
EZGİLER EZGİSİ 6:4 ←
Sevgilim, Tirsa kadar güzelsin, Yeruşalim kadar şirin, Sancak açmış bir ordu kadar görkemli.
EZGİLER EZGİSİ 6:5 ←
Çevir gözlerini benden, Çünkü şaşırtıyorlar beni. Gilat Dağı'nın yamaçlarından inen Keçi sürüsünü andırıyor siyah saçların.
EZGİLER EZGİSİ 6:6 ←
Yeni yıkanmış, sudan çıkmış dişi koyun sürüsü gibi dişlerin, Hepsinin ikizi var; Yavrusunu yitiren yok aralarında.
EZGİLER EZGİSİ 6:7 ←
Peçenin ardındaki yanakların Nar parçası sanki.
EZGİLER EZGİSİ 6:8 ←
Altmış kraliçe, Seksen cariye, Sayısız bakire kız olabilir;
EZGİLER EZGİSİ 6:9 ←
Ama bir tanedir benim eşsiz güvercinim, Biricik kızıdır annesinin, Gözbebeği kendisini doğuranın. Kızlar sevgilimi görünce, “Ne mutlu ona!” dediler. Kraliçeler, cariyeler onu övdüler.
EZGİLER EZGİSİ 6:10 ←
Kimdir bu kadın? Şafak gibi beliren, Ay kadar güzel, Güneş kadar parlak, Sancak açmış bir ordu kadar görkemli.
EZGİLER EZGİSİ 6:11 ←
Ceviz bahçesine indim, Yeşermiş vadiyi göreyim diye; Asma tomurcuk verdi mi, Narlar çiçek açtı mı bakayım diye.
EZGİLER EZGİSİ 6:12 ←
Nasıl oldu farkına varmadan, Tutkum bindirdi beni soylu halkımın savaş arabalarına.
EZGİLER EZGİSİ 6:13 ←
Dön, geri dön, ey Şulamlı kız, Dön, geri dön de seni seyredelim.
Kamu malı