EZGİLER EZGİSİ 3

EZGİLER EZGİSİ 3:1  
“Kalkıp kenti dolaşayım, Sokaklarda, meydanlarda sevgilimi arayayım” dedim, Aradım, ama bulamadım.

EZGİLER EZGİSİ 3:3  
Kenti dolaşan bekçiler buldu beni, “Sevgilimi gördünüz mü?” diye sordum.

EZGİLER EZGİSİ 3:4  
Onlardan ayrılır ayrılmaz Sevgilimi buldum. Tuttum onu, bırakmadım; Annemin evine, Beni doğuran kadının odasına götürünceye dek.

EZGİLER EZGİSİ 3:5  
Dişi ceylanlar, Yabanıl dişi geyikler üstüne Ant içiriyorum size, ey Yeruşalim kızları! Aşkımı ayıltmayasınız, uyandırmayasınız diye, Gönlü hoş olana dek.

EZGİLER EZGİSİ 3:6  
Kimdir bu kırdan çıkan, Bir duman sütunu gibi, Tüccarın türlü türlü baharatıyla, Mür ve günnükle tütsülenmiş?

EZGİLER EZGİSİ 3:7  
İşte Süleyman'ın tahtırevanı! İsrailli yiğitlerden Altmış kişi eşlik ediyor ona.

EZGİLER EZGİSİ 3:8  
Hepsi kılıç kuşanmış, eğitilmiş savaşçı. Gecenin tehlikelerine karşı, Hepsinin kılıcı belinde.

EZGİLER EZGİSİ 3:9  
Kral Süleyman tahtırevanı Lübnan ağaçlarından yaptı.

EZGİLER EZGİSİ 3:10  
Direklerini gümüşten, Tabanını altından yaptı. Koltuğu mor kumaşla kaplıydı. İçini sevgiyle döşemişti Yeruşalim kızları.

EZGİLER EZGİSİ 3:11  
Dışarı çıkın, ey Siyon kızları! Düğününde, mutlu gününde Annesinin verdiği tacı giymiş Kral Süleyman'ı görün.


Kamu malı