SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:1  
Oğlum, eğer birine kefil oldunsa, Onun borcunu yüklendinse,

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:2  
Düştünse tuzağa kendi sözlerinle, Ağzının sözleriyle yakalandınsa,

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:3  
O kişinin eline düştün demektir. Oğlum, şunu yap ve kendini kurtar: Git, yere kapan onun önünde, Ona yalvar yakar.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:4  
Gözlerine uyku girmesin, Ağırlaşmasın göz kapakların.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:5  
Avcının elinden ceylan gibi, Kuşbazın elinden kuş gibi kurtar kendini.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:6  
Ey tembel kişi, git, karıncalara bak, Onların yaşamından bilgelik öğren.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:7  
Başkanları, önderleri ya da yöneticileri olmadığı halde,

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:8  
Yazın erzaklarını biriktirirler, Yiyeceklerini toplarlar biçim mevsiminde.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:9  
Ne zamana dek yatacaksın, ey tembel kişi? Ne zaman kalkacaksın uykundan?

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:10  
“Biraz kestireyim, biraz uyuklayayım, Ellerimi kavuşturup şöyle bir uyuyayım” demeye kalmadan,

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:11  
Yokluk bir haydut gibi, Yoksulluk bir akıncı gibi gelir üzerine.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:12  
Ağzında yalanla dolaşan kişi, Soysuz ve fesatçıdır.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:13  
Göz kırpar, bir sürü ayak oyunu, El kol hareketleri yapar,

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:14  
Ahlaksız yüreğinde kötülük tasarlar, Çekişmeler yaratır durmadan.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:15  
Bu yüzden ansızın yıkıma uğrayacak, Birdenbire çaresizce yok olacak.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:16  
RAB'bin nefret ettiği altı şey, İğrendiği yedi şey vardır:

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:17  
Gururlu gözler, Yalancı dil, Suçsuz kanı döken eller,

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:18  
Düzenbaz yürek, Kötülüğe seğirten ayaklar,

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:19  
Yalan soluyan yalancı tanık Ve kardeşler arasında çekişme yaratan kişi.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:20  
Oğlum, babanın buyruklarına uy, Annenin öğrettiklerinden ayrılma.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:21  
Bunlar sürekli yüreğinin bağı olsun, Tak onları boynuna.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:22  
Yolunda sana rehber olacak, Seni koruyacaklar yattığın zaman; Söyleşecekler seninle uyandığında.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:23  
Bu buyruklar sana çıra, Öğretilenler ışıktır. Eğitici uyarılar yaşam yolunu gösterir.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:24  
Seni kötü kadından, Başka birinin karısının yaltaklanan dilinden Koruyacak olan bunlardır.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:25  
Böyle kadınların güzelliği seni ayartmasın, Bakışları seni tutsak etmesin.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:26  
Çünkü fahişe yüzünden insan bir lokma ekmeğe muhtaç kalır, Başkasının karısıyla yatmak da kişinin canına mal olur.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:27  
İnsan koynuna ateş alır da, Giysisi yanmaz mı?

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:28  
Korlar üzerinde yürür de, Ayakları kavrulmaz mı?

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:29  
Başkasının karısıyla yatan adamın durumu budur. Böyle bir ilişkiye giren cezasız kalmaz.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:30  
Aç hırsız karnını doyurmak için çalıyorsa, Kimse onu hor görmez.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:31  
Ama yakalanırsa, çaldığının yedi katını ödemek zorunda; Varını yoğunu vermek anlamına gelse bile.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:32  
Zina eden adam sağduyudan yoksundur. Yaptıklarıyla kendini yok eder.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:33  
Payına düşen dayak ve onursuzluktur, Asla kurtulamaz utançtan.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:34  
Çünkü kıskançlık kocanın öfkesini azdırır, Öç alırken acımasız olur.

SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 6:35  
Hiçbir fidye kabul etmez, Gönlünü alamazsın armağanların çokluğuyla.


Kamu malı