MEZMURLAR 141:1 ←
Seni çağırıyorum, ya RAB, yardımıma koş! Sana yakarınca sesime kulak ver!
MEZMURLAR 141:2 ←
Duam önünde yükselen buhur gibi, El açışım akşam sunusu gibi kabul görsün!
MEZMURLAR 141:3 ←
Ya RAB, ağzıma bekçi koy, Dudaklarımın kapısını koru!
MEZMURLAR 141:4 ←
Yüreğim kötülüğe eğilim göstermesin, Suç işleyenlerin fesadına bulaşmayayım; Onların nefis yemeklerini tatmayayım.
MEZMURLAR 141:5 ←
Doğru insan bana vursa, iyilik sayılır, Azarlasa, başa sürülen yağ gibidir, Başım reddetmez onu. Çünkü duam hep kötülere karşıdır.
MEZMURLAR 141:6 ←
Önderleri kayalardan aşağı atılınca, Dinleyecekler tatlı sözlerimi.
MEZMURLAR 141:7 ←
Sabanla sürülüp yarılmış toprak gibi, Saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına.
MEZMURLAR 141:8 ←
Ancak gözlerim sende, ey Egemen RAB, Sana sığınıyorum, beni savunmasız bırakma!
MEZMURLAR 141:9 ←
Koru beni kurdukları tuzaktan, Suç işleyenlerin kapanlarından.
MEZMURLAR 141:10 ←
Ben güvenlik içinde geçip giderken, Kendi ağlarına düşsün kötüler.
Kamu malı