MEZMURLAR 139:1   ←
Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.
MEZMURLAR 139:2   ←
Oturup kalkışımı bilirsin, Niyetimi uzaktan anlarsın.
MEZMURLAR 139:3   ←
Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin, Bütün yaptıklarımdan haberin var.
MEZMURLAR 139:4   ←
Daha sözü ağzıma almadan, Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.
MEZMURLAR 139:5   ←
Beni çepeçevre kuşattın, Elini üzerime koydun.
MEZMURLAR 139:6   ←
Kaldıramam böylesi bir bilgiyi, Başa çıkamam, erişemem.
MEZMURLAR 139:7   ←
Nereye gidebilirim senin Ruhun'dan, Nereye kaçabilirim huzurundan?
MEZMURLAR 139:8   ←
Göklere çıksam, oradasın, Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın.
MEZMURLAR 139:9   ←
Seherin kanatlarını alıp uçsam, Denizin ötesine konsam,
MEZMURLAR 139:10   ←
Orada bile elin yol gösterir bana, Sağ elin tutar beni.
MEZMURLAR 139:11   ←
Desem ki, “Karanlık beni kaplasın, Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”
MEZMURLAR 139:12   ←
Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için, Gece, gündüz gibi ışıldar, Karanlıkla aydınlık birdir senin için.
MEZMURLAR 139:13   ←
İç varlığımı sen yarattın, Annemin rahminde beni sen ördün.
MEZMURLAR 139:14   ←
Sana övgüler sunarım, Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım. Ne harika işlerin var! Bunu çok iyi bilirim.
MEZMURLAR 139:15   ←
Gizli yerde yaratıldığımda, Yerin derinliklerinde örüldüğümde, Bedenim senden gizli değildi.
MEZMURLAR 139:16   ←
Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni; Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden, Hepsi senin kitabına yazılmıştı.
MEZMURLAR 139:17   ←
Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı, Sayıları ne çok!
MEZMURLAR 139:18   ←
Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam. Uyanıyorum, hâlâ seninleyim.
MEZMURLAR 139:19   ←
Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen! Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden!
MEZMURLAR 139:20   ←
Çünkü senin için kötü konuşuyorlar, Adını kötüye kullanıyor düşmanların.
MEZMURLAR 139:21   ←
Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden? Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan?
MEZMURLAR 139:22   ←
Onlardan tümüyle nefret ediyor, Onları düşman sayıyorum.
MEZMURLAR 139:23   ←
Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi, Sına beni, öğren kaygılarımı.
MEZMURLAR 139:24   ←
Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı, Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!
Kamu malı