MEZMURLAR 119:1 ←
Ne mutlu yolları temiz olanlara, RAB'bin yasasına göre yaşayanlara!
MEZMURLAR 119:2 ←
Ne mutlu O'nun öğütlerine uyanlara, Bütün yüreğiyle O'na yönelenlere!
MEZMURLAR 119:3 ←
Hiç haksızlık etmezler, O'nun yolunda yürürler.
MEZMURLAR 119:4 ←
Koyduğun koşullara Dikkatle uyulmasını buyurdun.
MEZMURLAR 119:5 ←
Keşke kararlı olsam Senin kurallarına uymakta!
MEZMURLAR 119:6 ←
Hiç utanmayacağım, Bütün buyruklarını izledikçe.
MEZMURLAR 119:7 ←
Şükredeceğim sana temiz yürekle, Adil hükümlerini öğrendikçe.
MEZMURLAR 119:8 ←
Kurallarını yerine getireceğim, Bırakma beni hiçbir zaman!
MEZMURLAR 119:9 ←
Genç insan yolunu nasıl temiz tutar? Senin sözünü tutmakla.
MEZMURLAR 119:10 ←
Bütün yüreğimle sana yöneliyorum, İzin verme buyruklarından sapmama!
MEZMURLAR 119:11 ←
Aklımdan çıkarmam sözünü, Sana karşı günah işlememek için.
MEZMURLAR 119:12 ←
Övgüler olsun sana, ya RAB, Bana kurallarını öğret.
MEZMURLAR 119:13 ←
Ağzından çıkan bütün hükümleri Dudaklarımla yineliyorum.
MEZMURLAR 119:14 ←
Sevinç duyuyorum öğütlerini izlerken, Sanki benim oluyor bütün hazineler.
MEZMURLAR 119:15 ←
Koşullarını derin derin düşünüyorum, Yollarını izlerken.
MEZMURLAR 119:16 ←
Zevk alıyorum kurallarından, Sözünü unutmayacağım.
MEZMURLAR 119:17 ←
Ben kuluna iyilik et ki yaşayayım, Sözüne uyayım.
MEZMURLAR 119:18 ←
Gözlerimi aç, Yasandaki harikaları göreyim.
MEZMURLAR 119:19 ←
Garibim bu dünyada, Buyruklarını benden gizleme!
MEZMURLAR 119:20 ←
İçim tükeniyor, Her an hükümlerini özlemekten.
MEZMURLAR 119:21 ←
Buyruklarından sapan Lanetli küstahları azarlarsın.
MEZMURLAR 119:22 ←
Uzaklaştır benden küçümsemeleri, hakaretleri, Çünkü öğütlerini tutuyorum.
MEZMURLAR 119:23 ←
Önderler toplanıp beni kötüleseler bile, Ben kulun senin kurallarını derin derin düşüneceğim.
MEZMURLAR 119:24 ←
Öğütlerin benim zevkimdir, Bana akıl verirler.
MEZMURLAR 119:25 ←
Toza toprağa serildim, Sözün uyarınca yaşam ver bana.
MEZMURLAR 119:26 ←
Yaptıklarımı açıkladım, beni yanıtladın; Kurallarını öğret bana!
MEZMURLAR 119:27 ←
Koşullarını anlamamı sağla ki, Harikalarının üzerinde düşüneyim.
MEZMURLAR 119:28 ←
İçim eriyor kederden, Sözün uyarınca güçlendir beni!
MEZMURLAR 119:29 ←
Yalan yoldan uzaklaştır, Yasan uyarınca lütfet bana.
MEZMURLAR 119:30 ←
Ben sadakat yolunu seçtim, Hükümlerini uygun gördüm.
MEZMURLAR 119:31 ←
Öğütlerine dört elle sarıldım, ya RAB, Utandırma beni!
MEZMURLAR 119:32 ←
İçime huzur verdiğin için Buyrukların doğrultusunda koşacağım.
MEZMURLAR 119:33 ←
Kurallarını nasıl izleyeceğimi öğret bana, ya RAB, Öyle ki, onları sonuna kadar izleyeyim.
MEZMURLAR 119:34 ←
Anlamamı sağla, yasana uyayım, Bütün yüreğimle onu yerine getireyim.
MEZMURLAR 119:35 ←
Buyrukların doğrultusunda yol göster bana, Çünkü yolundan zevk alırım.
MEZMURLAR 119:36 ←
Yüreğimi haksız kazanca değil, Kendi öğütlerine yönelt.
MEZMURLAR 119:37 ←
Gözlerimi boş şeylerden çevir, Beni kendi yolunda yaşat.
MEZMURLAR 119:38 ←
Senden korkulması için Ben kuluna verdiğin sözü yerine getir.
MEZMURLAR 119:39 ←
Korktuğum hakaretten uzak tut beni, Çünkü senin ilkelerin iyidir.
MEZMURLAR 119:40 ←
Çok özlüyorum senin koşullarını! Beni doğruluğunun içinde yaşat!
MEZMURLAR 119:41 ←
Bana sevgini göster, ya RAB, Sözün uyarınca kurtar beni!
MEZMURLAR 119:42 ←
O zaman beni aşağılayanlara Gereken yanıtı verebilirim, Çünkü senin sözüne güvenirim.
MEZMURLAR 119:43 ←
Gerçeğini ağzımdan düşürme, Çünkü senin hükümlerine umut bağladım.
MEZMURLAR 119:44 ←
Yasana sürekli, Sonsuza dek uyacağım.
MEZMURLAR 119:45 ←
Özgürce yürüyeceğim, Çünkü senin koşullarına yöneldim ben.
MEZMURLAR 119:46 ←
Kralların önünde senin öğütlerinden söz edecek, Utanç duymayacağım.
MEZMURLAR 119:47 ←
Senin buyruklarından zevk alıyor, Onları seviyorum.
MEZMURLAR 119:48 ←
Saygı ve sevgi duyuyorum buyruklarına, Derin derin düşünüyorum kurallarını.
MEZMURLAR 119:49 ←
Kuluna verdiğin sözü anımsa, Bununla umut verdin bana.
MEZMURLAR 119:50 ←
Acı çektiğimde beni avutan budur, Sözün bana yaşam verir.
MEZMURLAR 119:51 ←
Çok eğlendiler küstahlar benimle, Yine de yasandan şaşmadım.
MEZMURLAR 119:52 ←
Geçmişte verdiğin hükümleri anımsayınca, Avundum, ya RAB.
MEZMURLAR 119:53 ←
Çileden çıkıyorum, Yasanı terk eden kötüler yüzünden.
MEZMURLAR 119:54 ←
Senin kurallarındır ezgilerimin konusu, Konuk olduğum bu dünyada.
MEZMURLAR 119:55 ←
Gece adını anarım, ya RAB, Yasana uyarım.
MEZMURLAR 119:56 ←
Tek yaptığım, Senin koşullarına uymak.
MEZMURLAR 119:57 ←
Benim payıma düşen sensin, ya RAB, Sözlerini yerine getireceğim, dedim.
MEZMURLAR 119:58 ←
Bütün yüreğimle sana yakardım. Lütfet bana, sözün uyarınca.
MEZMURLAR 119:59 ←
Tuttuğum yolları düşündüm, Senin öğütlerine göre adım attım.
MEZMURLAR 119:60 ←
Buyruklarına uymak için Elimi çabuk tuttum, oyalanmadım.
MEZMURLAR 119:61 ←
Kötülerin ipleri beni sardı, Yasanı unutmadım.
MEZMURLAR 119:62 ←
Doğru hükümlerin için Gece yarısı kalkıp sana şükrederim.
MEZMURLAR 119:63 ←
Dostuyum bütün senden korkanların, Koşullarına uyanların.
MEZMURLAR 119:64 ←
Yeryüzü sevginle dolu, ya RAB, Kurallarını öğret bana!
MEZMURLAR 119:65 ←
Ya RAB, iyilik ettin kuluna, Sözünü tuttun.
MEZMURLAR 119:66 ←
Bana sağduyu ve bilgi ver, Çünkü inanıyorum buyruklarına.
MEZMURLAR 119:67 ←
Acı çekmeden önce yoldan sapardım, Ama şimdi sözüne uyuyorum.
MEZMURLAR 119:68 ←
Sen iyisin, iyilik edersin; Bana kurallarını öğret.
MEZMURLAR 119:69 ←
Küstahlar yalanlarla beni lekeledi, Ama ben bütün yüreğimle senin koşullarına uyarım.
MEZMURLAR 119:70 ←
Onların yüreği yağ bağladı, Bense zevk alırım yasandan.
MEZMURLAR 119:71 ←
İyi oldu acı çekmem; Çünkü kurallarını öğreniyorum.
MEZMURLAR 119:72 ←
Ağzından çıkan yasa benim için Binlerce altın ve gümüşten daha değerlidir.
MEZMURLAR 119:73 ←
Senin ellerin beni yarattı, biçimlendirdi. Anlamamı sağla ki buyruklarını öğreneyim.
MEZMURLAR 119:74 ←
Senden korkanlar beni görünce sevinsin, Çünkü senin sözüne umut bağladım.
MEZMURLAR 119:75 ←
Biliyorum, ya RAB, hükümlerin adildir; Bana acı çektirirken bile sadıksın.
MEZMURLAR 119:76 ←
Ben kuluna verdiğin söz uyarınca, Sevgin beni avutsun.
MEZMURLAR 119:77 ←
Sevecenlik göster bana, yaşayayım, Çünkü yasandan zevk alıyorum.
MEZMURLAR 119:78 ←
Utansın küstahlar beni yalan yere suçladıkları için. Bense senin koşullarını düşünüyorum.
MEZMURLAR 119:79 ←
Bana dönsün senden korkanlar, Öğütlerini bilenler.
MEZMURLAR 119:80 ←
Yüreğim kusursuz uysun kurallarına, Öyle ki, utanç duymayayım.
MEZMURLAR 119:81 ←
İçim tükeniyor senin kurtarışını özlerken, Senin sözüne umut bağladım ben.
MEZMURLAR 119:82 ←
Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten, “Ne zaman avutacaksın beni?” diye soruyorum.
MEZMURLAR 119:83 ←
Dumandan kararmış tuluma döndüm, Yine de unutmuyorum kurallarını.
MEZMURLAR 119:84 ←
Daha ne kadar bekleyecek kulun? Ne zaman yargılayacaksın bana zulmedenleri?
MEZMURLAR 119:85 ←
Çukur kazdılar benim için Yasana uymayan küstahlar.
MEZMURLAR 119:86 ←
Bütün buyrukların güvenilirdir; Haksız yere zulmediyorlar, yardım et bana!
MEZMURLAR 119:87 ←
Nerdeyse sileceklerdi beni yeryüzünden, Ama ben senin koşullarından ayrılmadım.
MEZMURLAR 119:88 ←
Koru canımı sevgin uyarınca, Tutayım ağzından çıkan öğütleri.
MEZMURLAR 119:89 ←
Ya RAB, sözün Göklerde sonsuza dek duruyor.
MEZMURLAR 119:90 ←
Sadakatin kuşaklar boyu sürüyor, Kurduğun yeryüzü sapasağlam duruyor.
MEZMURLAR 119:91 ←
Bugün hükümlerin uyarınca ayakta duran her şey Sana kulluk ediyor.
MEZMURLAR 119:92 ←
Eğer yasan zevk kaynağım olmasaydı, Çektiğim acılardan yok olurdum.
MEZMURLAR 119:93 ←
Koşullarını asla unutmayacağım, Çünkü onlarla bana yaşam verdin.
MEZMURLAR 119:94 ←
Kurtar beni, çünkü seninim, Senin koşullarına yöneldim.
MEZMURLAR 119:95 ←
Kötüler beni yok etmeyi beklerken, Ben senin öğütlerini inceliyorum.
MEZMURLAR 119:96 ←
Kusursuz olan her şeyin bir sonu olduğunu gördüm, Ama senin buyruğun sınır tanımaz.
MEZMURLAR 119:97 ←
Ne kadar severim yasanı! Bütün gün düşünürüm onun üzerinde.
MEZMURLAR 119:98 ←
Buyrukların beni düşmanlarımdan bilge kılar, Çünkü her zaman aklımdadır onlar.
MEZMURLAR 119:99 ←
Bütün öğretmenlerimden daha akıllıyım, Çünkü öğütlerin üzerinde düşünüyorum.
MEZMURLAR 119:100 ←
Yaşlılardan daha bilgeyim, Çünkü senin koşullarına uyuyorum.
MEZMURLAR 119:101 ←
Sakınırım her kötü yoldan, Senin sözünü tutmak için.
MEZMURLAR 119:102 ←
Ayrılmam hükümlerinden, Çünkü bana sen öğrettin.
MEZMURLAR 119:103 ←
Ne tatlı geliyor verdiğin sözler damağıma, Baldan tatlı geliyor ağzıma!
MEZMURLAR 119:104 ←
Senin koşullarına uymakla bilgelik kazanıyorum, Bu yüzden nefret ediyorum her yanlış yoldan.
MEZMURLAR 119:105 ←
Sözün adımlarım için çıra, Yolum için ışıktır.
MEZMURLAR 119:106 ←
Adil hükümlerini izleyeceğime ant içtim, Andımı tutacağım.
MEZMURLAR 119:107 ←
Çok sıkıntı çektim, ya RAB; Koru hayatımı sözün uyarınca.
MEZMURLAR 119:108 ←
Ağzımdan çıkan içten övgüleri Kabul et, ya RAB, Bana hükümlerini öğret.
MEZMURLAR 119:109 ←
Hayatım her an tehlikede, Yine de unutmam yasanı.
MEZMURLAR 119:110 ←
Kötüler tuzak kurdu bana, Yine de sapmadım senin koşullarından.
MEZMURLAR 119:111 ←
Öğütlerin sonsuza dek mirasımdır, Yüreğimin sevincidir onlar.
MEZMURLAR 119:112 ←
Kararlıyım Sonuna kadar senin kurallarına uymaya.
MEZMURLAR 119:113 ←
Döneklerden tiksinir, Senin yasanı severim.
MEZMURLAR 119:114 ←
Sığınağım ve kalkanım sensin, Senin sözüne umut bağlarım.
MEZMURLAR 119:115 ←
Ey kötüler, benden uzak durun, Tanrım'ın buyruklarını yerine getireyim.
MEZMURLAR 119:116 ←
Sözün uyarınca destek ol bana, yaşam bulayım; Umudumu boşa çıkarma!
MEZMURLAR 119:117 ←
Sıkı tut beni, kurtulayım, Her zaman kurallarını dikkate alayım.
MEZMURLAR 119:118 ←
Kurallarından sapan herkesi reddedersin, Çünkü onların hileleri boştur.
MEZMURLAR 119:119 ←
Dünyadaki kötüleri cüruf gibi atarsın, Bu yüzden severim senin öğütlerini.
MEZMURLAR 119:120 ←
Bedenim ürperiyor dehşetinden, Korkuyorum hükümlerinden.
MEZMURLAR 119:121 ←
Adil ve doğru olanı yaptım, Gaddarların eline bırakma beni!
MEZMURLAR 119:122 ←
Güven altına al kulunun mutluluğunu, Baskı yapmasın bana küstahlar.
MEZMURLAR 119:123 ←
Gözümün feri sönüyor, Beni kurtarmanı, Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten.
MEZMURLAR 119:124 ←
Kuluna sevgin uyarınca davran, Bana kurallarını öğret.
MEZMURLAR 119:125 ←
Ben senin kulunum, bana akıl ver ki, Öğütlerini anlayabileyim.
MEZMURLAR 119:126 ←
Ya RAB, harekete geçmenin zamanıdır, Yasanı çiğniyorlar.
MEZMURLAR 119:127 ←
Bu yüzden senin buyruklarını, Altından, saf altından daha çok seviyorum;
MEZMURLAR 119:128 ←
Koyduğun koşulların hepsini doğru buluyorum, Her yanlış yoldan tiksiniyorum.
MEZMURLAR 119:129 ←
Harika öğütlerin var, Bu yüzden onlara candan uyuyorum.
MEZMURLAR 119:130 ←
Sözlerinin açıklanışı aydınlık saçar, Saf insanlara akıl verir.
MEZMURLAR 119:131 ←
Ağzım açık, soluk soluğayım, Çünkü buyruklarını özlüyorum.
MEZMURLAR 119:132 ←
Bana lütufla bak, Adını sevenlere her zaman yaptığın gibi.
MEZMURLAR 119:133 ←
Adımlarımı pekiştir verdiğin söz uyarınca, Hiçbir suç bana egemen olmasın.
MEZMURLAR 119:134 ←
Kurtar beni insan baskısından, Koşullarına uyabileyim.
MEZMURLAR 119:135 ←
Yüzün aydınlık saçsın kulunun üzerine, Kurallarını öğret bana.
MEZMURLAR 119:136 ←
Oluk oluk yaş akıyor gözlerimden, Çünkü uymuyorlar yasana.
MEZMURLAR 119:137 ←
Sen adilsin, ya RAB, Hükümlerin doğrudur.
MEZMURLAR 119:138 ←
Buyurduğun öğütler doğru Ve tam güvenilirdir.
MEZMURLAR 119:139 ←
Gayretim beni tüketti, Çünkü düşmanlarım unuttu senin sözlerini.
MEZMURLAR 119:140 ←
Sözün çok güvenilirdir, Kulun onu sever.
MEZMURLAR 119:141 ←
Önemsiz ve horlanan biriyim ben, Ama koşullarını unutmuyorum.
MEZMURLAR 119:142 ←
Adaletin sonsuza dek doğrudur, Yasan gerçektir.
MEZMURLAR 119:143 ←
Sıkıntıya, darlığa düştüm, Ama buyrukların benim zevkimdir.
MEZMURLAR 119:144 ←
Öğütlerin sonsuza dek doğrudur; Bana akıl ver ki, yaşayayım.
MEZMURLAR 119:145 ←
Bütün yüreğimle haykırıyorum, Yanıtla beni, ya RAB! Senin kurallarına uyacağım.
MEZMURLAR 119:146 ←
Sana sesleniyorum, Kurtar beni, Öğütlerine uyayım.
MEZMURLAR 119:147 ←
Gün doğmadan kalkıp yardım dilerim, Senin sözüne umut bağladım.
MEZMURLAR 119:148 ←
Verdiğin söz üzerinde düşüneyim diye, Gece boyunca uyku girmiyor gözüme.
MEZMURLAR 119:149 ←
Sevgin uyarınca sesime kulak ver, Hükümlerin uyarınca, ya RAB, yaşam ver bana!
MEZMURLAR 119:150 ←
Yaklaşıyor kötülük ardınca koşanlar, Yasandan uzaklaşıyorlar.
MEZMURLAR 119:151 ←
Oysa sen yakınsın, ya RAB, Bütün buyrukların gerçektir.
MEZMURLAR 119:152 ←
Çoktan beri anladım Öğütlerini sonsuza dek verdiğini.
MEZMURLAR 119:153 ←
Çektiğim sıkıntıyı gör, kurtar beni, Çünkü yasanı unutmadım.
MEZMURLAR 119:154 ←
Davamı savun, özgür kıl beni, Sözün uyarınca koru canımı.
MEZMURLAR 119:155 ←
Kurtuluş kötülerden uzaktır, Çünkü senin kurallarına yönelmiyorlar.
MEZMURLAR 119:156 ←
Çok sevecensin, ya RAB, Hükümlerin uyarınca koru canımı.
MEZMURLAR 119:157 ←
Bana zulmedenler, düşmanlarım çok, Yine de sapmadım senin öğütlerinden.
MEZMURLAR 119:158 ←
Tiksinerek bakıyorum hainlere, Çünkü uymuyorlar senin sözüne.
MEZMURLAR 119:159 ←
Bak, ne kadar seviyorum koşullarını, Sevgin uyarınca, ya RAB, koru canımı.
MEZMURLAR 119:160 ←
Sözlerinin temeli gerçektir, Doğru hükümlerinin tümü sonsuza dek sürecektir.
MEZMURLAR 119:161 ←
Yok yere zulmediyor bana önderler, Oysa yüreğim senin sözünle titrer.
MEZMURLAR 119:162 ←
Ganimet bulan biri gibi Verdiğin sözlerde sevinç bulurum.
MEZMURLAR 119:163 ←
Tiksinir, iğrenirim yalandan, Ama senin yasanı severim.
MEZMURLAR 119:164 ←
Doğru hükümlerin için Seni günde yedi kez överim.
MEZMURLAR 119:165 ←
Yasanı sevenler büyük esenlik bulur, Hiçbir şey sendeletmez onları.
MEZMURLAR 119:166 ←
Ya RAB, kurtarışına umut bağlar, Buyruklarını yerine getiririm.
MEZMURLAR 119:167 ←
Öğütlerine candan uyar, Onları çok severim.
MEZMURLAR 119:168 ←
Öğütlerini, koşullarını uygularım, Çünkü bütün davranışlarımı görürsün sen.
MEZMURLAR 119:169 ←
Feryadım sana erişsin, ya RAB, Sözün uyarınca akıl ver bana!
MEZMURLAR 119:170 ←
Yalvarışım sana ulaşsın; Verdiğin söz uyarınca kurtar beni!
MEZMURLAR 119:171 ←
Dudaklarımdan övgüler aksın, Çünkü bana kurallarını öğretiyorsun.
MEZMURLAR 119:172 ←
Dilimde sözün ezgilere dönüşsün, Çünkü bütün buyrukların doğrudur.
MEZMURLAR 119:173 ←
Elin bana yardıma hazır olsun, Çünkü senin koşullarını seçtim ben.
MEZMURLAR 119:174 ←
Kurtarışını özlüyorum, ya RAB, Yasan zevk kaynağımdır.
MEZMURLAR 119:175 ←
Beni yaşat ki, sana övgüler sunayım, Hükümlerin bana yardımcı olsun.
MEZMURLAR 119:176 ←
Kaybolmuş koyun gibi avare dolaşıyordum; Kulunu ara, Çünkü buyruklarını unutmadım ben.
Kamu malı