MEZMURLAR 102:4
Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.

--------------------

 

MEZMURLAR 102:4
Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.

--------------------


MEZMURLAR 102:3
Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.

MEZMURLAR 32:3
Sustuğum sürece Kemiklerim eridi, Gün boyu inlemekten.

MEZMURLAR 32:4
Çünkü gece gündüz Elin üzerimde ağırlaştı. Dermanım tükendi yaz sıcağında gibi. Sela*

EYÜP 30:30
Derim karardı, soyuluyor, Kemiklerim ateşten yanıyor.

EYÜP 19:20
Bir deri bir kemiğe döndüm, Ölümün eşiğine geldim.

MEZMURLAR 22:15
Gücüm çömlek parçası gibi kurudu, Dilim damağıma yapışıyor; Beni ölüm toprağına yatırdın.

MEZMURLAR 31:10
Ömrüm acıyla, Yıllarım iniltiyle tükeniyor, Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor, Kemiklerim eriyor.

MEZMURLAR 119:83
Dumandan kararmış tuluma döndüm, Yine de unutmuyorum kurallarını.

MEZMURLAR 143:4
Bu yüzden bunalıma düştüm, Yüreğim perişan.

-----

1.SAMUEL 1:7
Bu yıllarca böyle sürdü. Hanna RAB'bin Tapınağı'na her gittiğinde kuması ona sataşırdı. Böylece Hanna ağlar, yemek yemezdi.

MEZMURLAR 107:18
İğrenir olmuşlardı bütün yemeklerden, Ölümün kapılarına yaklaşmışlardı.


Kamu malı