MEZMURLAR 102:4
Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.
--------------------
MEZMURLAR 102:4
Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.
--------------------
MEZMURLAR 102:3
Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.
MEZMURLAR 32:3
Sustuğum sürece Kemiklerim eridi, Gün boyu inlemekten.
MEZMURLAR 32:4
Çünkü gece gündüz Elin üzerimde ağırlaştı. Dermanım tükendi yaz sıcağında gibi. Sela*
EYÜP 30:30
Derim karardı, soyuluyor, Kemiklerim ateşten yanıyor.
EYÜP 19:20
Bir deri bir kemiğe döndüm, Ölümün eşiğine geldim.
MEZMURLAR 22:15
Gücüm çömlek parçası gibi kurudu, Dilim damağıma yapışıyor; Beni ölüm toprağına yatırdın.
MEZMURLAR 31:10
Ömrüm acıyla, Yıllarım iniltiyle tükeniyor, Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor, Kemiklerim eriyor.
MEZMURLAR 119:83
Dumandan kararmış tuluma döndüm, Yine de unutmuyorum kurallarını.
MEZMURLAR 143:4
Bu yüzden bunalıma düştüm, Yüreğim perişan.
-----
1.SAMUEL 1:7
Bu yıllarca böyle sürdü. Hanna RAB'bin Tapınağı'na her gittiğinde kuması ona sataşırdı. Böylece Hanna ağlar, yemek yemezdi.
MEZMURLAR 107:18
İğrenir olmuşlardı bütün yemeklerden, Ölümün kapılarına yaklaşmışlardı.
Kamu malı