MEZMURLAR 77

MEZMURLAR 77:1  
Yüksek sesle Tanrı'ya yakarıyorum, Haykırıyorum beni duysun diye.

MEZMURLAR 77:2  
Sıkıntılı günümde Rab'be yönelir, Gece hiç durmadan ellerimi açarım, Gönlüm avunmaz bir türlü.

MEZMURLAR 77:3  
Tanrı'yı anımsayınca inlerim, Düşündükçe içim daralır. Sela*

MEZMURLAR 77:4  
Açık tutuyorsun göz kapaklarımı, Sıkıntıdan konuşamıyorum.

MEZMURLAR 77:5  
Geçmiş günleri, Yıllar öncesini düşünüyorum.

MEZMURLAR 77:6  
Gece ilahilerimi anacağım, Kendi kendimle konuşacağım, İnceden inceye soracağım:

MEZMURLAR 77:7  
“Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?

MEZMURLAR 77:8  
Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? Sözü geçerli değil mi artık?

MEZMURLAR 77:9  
Tanrı unuttu mu acımayı? Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?” Sela

MEZMURLAR 77:10  
Sonra kendi kendime, “İşte benim derdim bu!” dedim, “Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.”

MEZMURLAR 77:11  
RAB'bin işlerini anacağım, Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.

MEZMURLAR 77:12  
Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim, Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.

MEZMURLAR 77:13  
Ey Tanrı, yolun kutsaldır! Hangi ilah Tanrı kadar uludur?

MEZMURLAR 77:14  
Harikalar yaratan Tanrı sensin, Halklar arasında gücünü gösterdin.

MEZMURLAR 77:15  
Güçlü bileğinle kendi halkını, Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. Sela

MEZMURLAR 77:16  
Sular seni görünce, ey Tanrı, Sular seni görünce çalkalandı, Enginler titredi.

MEZMURLAR 77:17  
Bulutlar suyunu boşalttı, Gökler gürledi, Her yanda okların uçuştu.

MEZMURLAR 77:18  
Kasırgada gürleyişin duyuldu, Şimşekler dünyayı aydınlattı, Yer titreyip sarsıldı.

MEZMURLAR 77:19  
Kendine denizde, Derin sularda yollar açtın, Ama ayak izlerin belli değildi.

MEZMURLAR 77:20  
Musa ve Harun'un eliyle Halkını bir sürü gibi güttün.


Kamu malı