MEZMURLAR 40:1 ←
RAB'bi sabırla bekledim; Bana yönelip yakarışımı duydu.
MEZMURLAR 40:2 ←
Ölüm çukurundan, Balçıktan çıkardı beni, Ayaklarımı kaya üzerinde tuttu, Kaymayayım diye.
MEZMURLAR 40:3 ←
Ağzıma yeni bir ezgi, Tanrımız'a bir övgü ilahisi koydu. Çokları görüp korkacak Ve RAB'be güvenecekler.
MEZMURLAR 40:4 ←
Ne mutlu RAB'be güvenen insana, Gururluya, yalana sapana ilgi duymayana.
MEZMURLAR 40:5 ←
Ya RAB, Tanrım, Harikaların, düşüncelerin ne çoktur bizim için; Sana eş koşulmaz! Duyurmak, anlatmak istesem yaptıklarını, Saymakla bitmez.
MEZMURLAR 40:6 ←
Kurbandan, sunudan hoşnut olmadın, Ama kulaklarımı açtın. Yakmalık sunu, günah sunusu da istemedin.
MEZMURLAR 40:7 ←
O zaman şöyle dedim: “İşte geldim; Kutsal Yazı tomarında benim için yazılmıştır. Ey Tanrım, senin isteğini yapmaktan zevk alırım ben, Yasan yüreğimin derinliğindedir.”
MEZMURLAR 40:9 ←
Büyük toplantıda müjdelerim senin zaferini, Sözümü esirgemem, Ya RAB, bildiğin gibi!
MEZMURLAR 40:10 ←
Zaferini içimde gizlemem, Bağlılığını ve kurtarışını duyururum, Sevgini, sadakatini saklamam büyük topluluktan.
MEZMURLAR 40:11 ←
Ya RAB, esirgeme sevecenliğini benden! Sevgin, sadakatin hep korusun beni!
MEZMURLAR 40:12 ←
Sayısız belalar çevremi sardı, Suçlarım bana yetişti, önümü göremiyorum; Başımdaki saçlardan daha çoklar, Çaresiz kaldım.
MEZMURLAR 40:13 ←
Ne olur, ya RAB, kurtar beni! Yardımıma koş, ya RAB!
MEZMURLAR 40:14 ←
Utansın canımı almaya çalışanlar, Yüzleri kızarsın! Geri dönsün zararımı isteyenler, Rezil olsunlar!
MEZMURLAR 40:15 ←
Bana, “Oh! Oh!” çekenler Dehşete düşsün utançlarından!
MEZMURLAR 40:16 ←
Sende neşe ve sevinç bulsun Bütün sana yönelenler! “RAB yücedir!” desin hep Senin kurtarışını özleyenler!
MEZMURLAR 40:17 ←
Bense mazlum ve yoksulum, Düşün beni, ya Rab. Yardımcım ve kurtarıcım sensin, Geç kalma, ey Tanrım!
Kamu malı