EYÜP 7:10
Bir daha evine dönmez, Bulunduğu yer artık onu tanımaz.
--------------------
EYÜP 7:9
Bir bulutun dağılıp gitmesi gibi, Ölüler diyarına inen bir daha çıkmaz.
EYÜP 14:10
İnsan ise ölüp yok olur, Son soluğunu verir ve her şey biter.
EYÜP 14:11
Suyu akıp giden göl Ya da kuruyan ırmak nasıl çöle dönerse,
EYÜP 14:12
İnsan da öyle, yatar, bir daha kalkmaz, Gökler yok oluncaya dek uyanmaz, Uyandırılmaz.
2.SAMUEL 12:23
Ama çocuk öldü. Artık neden oruç tutayım? Onu geri getirebilir miyim ki? Ben onun yanına gideceğim, ama o bana geri dönmeyecek.”
EYÜP 10:21
Dönüşü olmayan yere gitmeden önce, Karanlık ve ölüm gölgesi diyarına,
EYÜP 16:22
“Çünkü birkaç yıl sonra, Dönüşü olmayan yolculuğa çıkacağım.
VAİZ 12:5
Dahası yüksek yerden, Sokaktaki tehlikelerden korkacaklar; Badem ağacı çiçek açacak, Çekirge ağırlaşacak, Tutku zayıflayacak. Çünkü insan sonsuzluk evine gidecek, Yas tutanlar sokakta dolaşacak.
YEŞAYA 26:14
O efendiler öldü, artık yaşamıyorlar, Dirilmeyecek onlar. Çünkü onları cezalandırıp yok ettin, Anılmalarına son verdin.
-----
EYÜP 20:9
Kendisini görmüş olan gözler bir daha onu görmeyecek, Yaşadığı yerde artık görünmeyecektir.
EYÜP 8:18
Ama yerinden sökülürse, Yeri, ‘Seni hiç görmedim’ diyerek onu yadsır.
MEZMURLAR 103:16
Rüzgar üzerine esince yok olur gider, Bulunduğu yer onu tanımaz.
MEZMURLAR 37:10
Yakında kötünün sonu gelecek, Yerini arasan da bulunmayacak.
MEZMURLAR 37:36
Geçip gitti, yok oldu, Aradım, bulunmaz oldu.
Kamu malı