EYÜP 6

EYÜP 6:1  
Eyüp şöyle yanıtladı:

EYÜP 6:2  
“Keşke üzüntüm tartılabilse, Acım teraziye konabilseydi!

EYÜP 6:3  
Denizlerin kumundan ağır gelirdi, Bu yüzden abuk sabuk konuştum.

EYÜP 6:4  
Çünkü Her Şeye Gücü Yeten'in okları içimde, Ruhum onların zehirini içiyor, Tanrı'nın dehşetleri karşıma dizildi.

EYÜP 6:5  
Otu olan yaban eşeği anırır mı, Yemi olan öküz böğürür mü?

EYÜP 6:6  
Tatsız bir şey tuzsuz yenir mi, Yumurta akında tat bulunur mu?

EYÜP 6:7  
Böyle yiyeceklere dokunmak istemiyorum, Beni hasta ediyorlar.

EYÜP 6:8  
“Keşke dileğim yerine gelse, Tanrı özlediğimi bana verse!

EYÜP 6:9  
Kerem edip beni ezse, Elini çabuk tutup yaşam bağımı kesse!

EYÜP 6:10  
Yine avunur, Amansız derdime karşın sevinirdim, Çünkü Kutsal Olan'ın sözlerini yadsımadım.

EYÜP 6:11  
Gücüm nedir ki, bekleyeyim? Sonum nedir ki, sabredeyim?

EYÜP 6:12  
Taş kadar güçlü müyüm, Etim tunçtan mı?

EYÜP 6:13  
Çaresiz kalınca Kendimi kurtaracak gücüm mü olur?

EYÜP 6:14  
“Kederli insana dost sevgisi gerekir, Her Şeye Gücü Yeten'den korkmaktan vazgeçse bile.

EYÜP 6:15  
Kardeşlerim kuru bir dere gibi beni aldattı; Hani gürül gürül akan dereler vardır,

EYÜP 6:16  
Eriyen buzlarla taşan, Kar sularıyla beslenen,

EYÜP 6:17  
Ama kurak mevsimde akmayan, Sıcakta yataklarında tükenen dereler... İşte öyle aldattılar beni.

EYÜP 6:18  
O dereler için kervanlar yolundan sapar, Çöle çıkıp yok olurlar. Tema'nın kervanları su arar, Saba'dan gelen yolcular umutla bakar.

EYÜP 6:20  
Ama oraya varınca umut bağladıkları için utanır, Hayal kırıklığına uğrarlar.

EYÜP 6:21  
Artık siz de bir hiç oldunuz, Dehşete kapılıp korkuyorsunuz.

EYÜP 6:22  
‘Benim için bir şey verin’ Ya da, ‘Rüşvet verip Beni düşmanın elinden kurtarın, Acımasızların elinden alın’ dedim mi?

EYÜP 6:24  
“Bana öğretin, susayım, Yanlışımı gösterin.

EYÜP 6:25  
Doğru söz acıdır! Ama tartışmalarınız neyi kanıtlıyor?

EYÜP 6:26  
Sözlerimi düzeltmek mi istiyorsunuz? Çaresizin sözlerini boş laf mı sayıyorsunuz?

EYÜP 6:27  
Öksüzün üzerine kura çeker, Arkadaşınızın üzerine pazarlık ederdiniz.

EYÜP 6:28  
“Şimdi lütfedip bana bakın, Yüzünüze karşı yalan söyleyecek değilim ya.

EYÜP 6:29  
Bırakın artık, haksızlık etmeyin, Bir daha düşünün, davamda haklıyım.

EYÜP 6:30  
Ağzımdan haksız bir söz çıkıyor mu, Damağım kötü niyeti ayırt edemiyor mu?


Kamu malı