EYÜP 4

EYÜP 4:1  
Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:

EYÜP 4:2  
“Biri sana bir şey söylemeye çalışsa gücenir misin? Kim konuşmadan durabilir?

EYÜP 4:3  
Evet, pek çoklarına sen ders verdin, Zayıf elleri güçlendirdin,

EYÜP 4:4  
Tökezleyeni senin sözlerin ayakta tuttu, Titreyen dizleri sen pekiştirdin.

EYÜP 4:5  
Ama şimdi senin başına gelince gücüne gidiyor, Sana dokununca yılgınlığa düşüyorsun.

EYÜP 4:6  
Senin güvendiğin Tanrı'dan korkun değil mi, Umudun kusursuz yaşamında değil mi?

EYÜP 4:7  
“Düşün biraz: Hangi suçsuz yok oldu, Nerede doğrular yıkıma uğradı?

EYÜP 4:8  
Benim gördüğüm kadarıyla, fesat sürenler, Kötülük tohumu ekenler ektiklerini biçiyor.

EYÜP 4:9  
Tanrı'nın soluğuyla yok oluyor, Öfkesinin rüzgarıyla tükeniyorlar.

EYÜP 4:10  
Aslanın kükremesi, homurtusu kesildi, Dişleri kırıldı genç aslanların.

EYÜP 4:11  
Aslan av bulamadığı için yok oluyor, Dişi aslanın yavruları dağılıyor.

EYÜP 4:12  
“Bir söz gizlice erişti bana, Fısıltısı kulağıma ulaştı.

EYÜP 4:13  
Gece rüyaların doğurduğu düşünceler içinde, İnsanları ağır uyku bastığı zaman,

EYÜP 4:14  
Beni dehşet ve titreme aldı, Bütün kemiklerimi sarstı.

EYÜP 4:15  
Önümden bir ruh geçti, Tüylerim ürperdi.

EYÜP 4:16  
Durdu, ama ne olduğunu seçemedim. Bir suret duruyordu gözümün önünde, Çıt çıkmazken bir ses duydum:

EYÜP 4:17  
‘Tanrı karşısında insan doğru olabilir mi? Kendisini yaratanın karşısında temiz çıkabilir mi?

EYÜP 4:18  
Bakın, Tanrı kullarına güvenmez, Meleklerinde hata bulur da,

EYÜP 4:19  
Çamur evlerde oturanlara, Mayası toprak olanlara, Güveden kolay ezilenlere mi güvenir?

EYÜP 4:20  
Ömürleri sabahtan akşama varmaz, Kimse farkına varmadan sonsuza dek yok olurlar.

EYÜP 4:21  
İçlerindeki çadır ipleri çekilince, Bilgelikten yoksun olarak ölüp giderler.’


Kamu malı