EYÜP 3

EYÜP 3:1  
Sonunda Eyüp ağzını açtı ve doğduğu güne lanet edip şöyle dedi:

EYÜP 3:3  
“Doğduğum gün yok olsun, ‘Bir oğul doğdu’ denen gece yok olsun!

EYÜP 3:4  
Karanlığa bürünsün o gün, Yüce Tanrı onunla ilgilenmesin, Üzerine ışık doğmasın.

EYÜP 3:5  
Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, Bulut çöksün üzerine; Işığını karanlık söndürsün.

EYÜP 3:6  
Zifiri karanlık yutsun o geceyi, Yılın günleri arasında sayılmasın, Aylardan hiçbirine girmesin.

EYÜP 3:7  
Kısır olsun o gece, Sevinç sesi duyulmasın içinde.

EYÜP 3:8  
Günleri lanetleyenler, Livyatan'ı* uyandırmaya hazır olanlar, O günü lanetlesin.

EYÜP 3:9  
Akşamının yıldızları kararsın, Boş yere aydınlığı beklesin, Tan atışını görmesin.

EYÜP 3:10  
Çünkü sıkıntı yüzü görmemem için Anamın rahminin kapılarını üstüme kapamadı.

EYÜP 3:11  
“Neden doğarken ölmedim, Rahimden çıkarken son soluğumu vermedim?

EYÜP 3:12  
Neden beni dizler, Emeyim diye memeler karşıladı?

EYÜP 3:13  
Çünkü şimdi huzur içinde yatmış, Uyuyup dinlenmiş olurdum;

EYÜP 3:14  
Yaptırdıkları kentler şimdi viran olan Dünya kralları ve danışmanlarıyla birlikte,

EYÜP 3:15  
Evlerini gümüşle dolduran Altın sahibi önderlerle birlikte.

EYÜP 3:16  
Neden düşük bir çocuk gibi, Gün yüzü görmemiş yavrular gibi toprağa gömülmedim?

EYÜP 3:17  
Orada kötüler kargaşayı bırakır, Yorgunlar rahat eder.

EYÜP 3:18  
Tutsaklar huzur içinde yaşar, Angaryacının sesini duymazlar.

EYÜP 3:19  
Küçük de büyük de oradadır, Köle efendisinden özgürdür.

EYÜP 3:20  
“Niçin sıkıntı çekenlere ışık, Acı içindekilere yaşam verilir?

EYÜP 3:21  
Oysa onlar gelmeyen ölümü özler, Onu define arar gibi ararlar;

EYÜP 3:22  
Mezara kavuşunca Neşeden coşar, sevinç bulurlar.

EYÜP 3:23  
Neden yaşam verilir nereye gideceğini bilmeyen insana, Çevresini Tanrı'nın çitle çevirdiği kişiye?

EYÜP 3:24  
Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor, Su gibi dökülmekte feryadım.

EYÜP 3:25  
Korktuğum, Çekindiğim başıma geldi.

EYÜP 3:26  
Huzur yok, sükûnet yok, rahat yok, Yalnız kargaşa var.”


Kamu malı