LEVİLİLER 22:1 ←
RAB Musa'ya şöyle dedi:
LEVİLİLER 22:2 ←
“Harun'a ve oğullarına de ki, ‘İsrail halkının bana sunduğu kutsal sunulardan uzak dursunlar. Kutsal adıma leke sürmesinler. RAB benim.
LEVİLİLER 22:3 ←
Gelecek kuşaklar boyunca soyunuzdan biri İsrail halkının bana sunduğu kutsal sunulara kirli olarak yaklaşırsa, onu huzurumdan atacağım. RAB benim.
LEVİLİLER 22:4 ←
“ ‘Harun soyundan deri hastalığına yakalanmış ya da akıntısı olan biri temiz sayılıncaya kadar kutsal sunuları yemeyecektir. Bir cesede değdiği için kirli sayılan bir şeye dokunan, menisi akan,
LEVİLİLER 22:5 ←
insanı kirli kılacak küçük kara hayvanlarından birine ya da herhangi bir nedenle kirli sayılan bir insana dokunan,
LEVİLİLER 22:6 ←
akşama kadar kirli sayılacak, yıkanmadığı sürece kutsal sunulardan yemeyecektir.
LEVİLİLER 22:7 ←
Güneş battıktan sonra temiz sayılır, kutsal sunuları yiyebilir. Çünkü bu onun yiyeceğidir.
LEVİLİLER 22:8 ←
Ölü bulunmuş ya da yabanıl hayvanlar tarafından parçalanmış bir leşi yiyerek kendini kirletmeyecektir. RAB benim.
LEVİLİLER 22:9 ←
“ ‘Kâhinler buyruklarıma uymalıdır. Yoksa günahlarının cezasını çeker, buyruklarımı çiğnedikleri için ölürler. Onları kutsal kılan RAB benim.
LEVİLİLER 22:10 ←
“ ‘Kâhin ailesi dışında hiç kimse kutsal sunuyu yemeyecek; kâhinin konuğu ve işçisi bile.
LEVİLİLER 22:11 ←
Ama kâhinin parayla satın aldığı ya da evinde doğan köle onun yemeğini yiyebilir.
LEVİLİLER 22:12 ←
Kâhinin kâhin olmayan bir erkekle evlenen kızı bağışlanan kutsal sunuları yemeyecek.
LEVİLİLER 22:13 ←
Ama dul kalmış ya da boşanmış, çocuğu olmamış ve gençliğinde kaldığı baba evine geri dönmüş kâhin kızı babasının ekmeğini yiyebilir. Aile dışından yabancı biri asla yiyemez.
LEVİLİLER 22:14 ←
“ ‘Bilmeden kutsal sunuyu yiyen biri, beşte birini üzerine katarak kâhine geri verecek.
LEVİLİLER 22:15 ←
Kâhinler İsrail halkının RAB'be sunduğu kutsal sunuları bayağılaştırmayacaklar.
LEVİLİLER 22:16 ←
Yoksa kutsal sunuları yiyen öbür insanlara büyük suç yüklemiş olurlar. Çünkü sunuları kutsal kılan RAB benim.’ ”
LEVİLİLER 22:17 ←
RAB Musa'ya şöyle dedi:
LEVİLİLER 22:18 ←
“Harun'la oğullarına ve bütün İsrail halkına de ki, ‘İster İsrailli olsun, ister İsrail'de yaşayan bir yabancı olsun, biriniz RAB'be dilek adağı ya da gönülden verilen sunu olarak yakmalık sunu sunmak istiyorsa,
LEVİLİLER 22:19 ←
sunusunun kabul edilmesi için kusursuz bir erkek sığır, koyun ya da keçi sunmalı.
LEVİLİLER 22:20 ←
Kusurlu olanı sunmayacaksınız. Çünkü kabul edilmeyecektir.
LEVİLİLER 22:21 ←
Kim gönülden verilen bir sunuyu ya da dilek adağını yerine getirmek için RAB'be esenlik kurbanı olarak sığır veya davar sunmak isterse, kabul edilmesi için hayvan kusursuz olmalı. Hiçbir eksiği bulunmamalı.
LEVİLİLER 22:22 ←
Kör, sakat, yaralı, yarası irinli, kabuklu ya da uyuz bir hayvanı RAB'be sunmayacaksınız. Yakılan sunu olarak sunak üzerinde RAB'be böyle bir hayvan sunmayacaksınız.
LEVİLİLER 22:23 ←
Organlarından biri aşırı büyümüş ya da yeterince gelişmemiş bir sığırı veya davarı dilek adağı olarak sunabilirsiniz. Ama gönülden verilen bir sunu olarak kabul edilmez.
LEVİLİLER 22:24 ←
Yumurtaları vurulmuş, ezilmiş, burulmuş ya da kesilmiş hayvanı RAB'be sunmayacak, ülkenizde buna yer vermeyeceksiniz.
LEVİLİLER 22:25 ←
Böyle bir hayvanı bir yabancıdan alıp yiyecek sunusu olarak Tanrınız'a sunmayacaksınız. Çünkü sakat ve kusurludur. Kabul edilmeyecektir.’ ”
LEVİLİLER 22:26 ←
RAB Musa'ya şöyle dedi:
LEVİLİLER 22:27 ←
“Bir buzağı, kuzu ya da oğlak doğduğu zaman, yedi gün anasının yanında kalacaktır. Sekizinci günden itibaren yakılan sunu olarak RAB'be sunulabilir. Kabul edilecektir.
LEVİLİLER 22:28 ←
İster inek, ister davar olsun, hayvanla yavrusunu aynı gün kesmeyeceksiniz.
LEVİLİLER 22:29 ←
“RAB'be şükran kurbanı sunduğunuz zaman, kabul edilecek biçimde sunun.
LEVİLİLER 22:30 ←
Eti aynı gün yenecek, sabaha bırakılmayacak. RAB benim.
LEVİLİLER 22:31 ←
“Buyruklarıma uyacak, onları yerine getireceksiniz. RAB benim.
LEVİLİLER 22:32 ←
Kutsal adıma leke sürmeyeceksiniz. İsrail halkı arasında kutsal tanınacağım. Sizi kutsal kılan RAB benim.
LEVİLİLER 22:33 ←
Tanrınız olmak için sizi Mısır'dan çıkardım. RAB benim.”
Kamu malı